วิวาห์นั่งอ่านหนังสือที่หน้าบ้าน หนึ่งอาทิตย์ชั่งไวเสียจริง อาทิตย์นี้แล้วที่เธอจะเข้าไปฝึกงานกับทางบ้าน ใบหน้าขาวชมพูงุดหน้าจับจ้องที่ตัวหนังสือ จะว่าการอ่านหนังสือของเธอ กลายเป็นงานอดิเรกไปแล้วก็ว่าได้
เบรก...
เสียงแตรรถยนต์ที่บีบเสียงดังลั่น วิวาห์เงยหน้าขึ้นมามองก่อนที่เธอจะปิดหน้าหนังสือไว้แล้วลุกออกจากที่ หญิงสาวเดินมาที่รถที่วิ่งมาจอดที่หน้าบ้าน เมื่อคนที่อยู่บนรถลงมา เธอก็ยกมือไหว้
"สวัสดีค่ะน้ารัศ ลุงพจน์"
เธอยกมือไหว้พ่อแม่ไอเดน ลุงพจน์ที่เธอเรียกเป็นพ่อของไอเดน แต่ทว่า พ่อของไอเดนเป็นรุ่นพี่ของพ่อเธอ การเรียกลุงเลยติดปากมาตั้งแต่แรกส่วนแม่ของไอเดนและแม่เธอ ทั้งสองเป็นเพื่อนกัน ดังนั้นเวลาเรียกสรรพนามเธอเลยต่างกันออกไป
"เชิญด้านในก่อนค่ะ พ่อกับแม่รออยู่"
เธอเชิญทั้งสองเข้าบ้าน แต่ไร้เสียงเชิญหรือถามอีกคน แม้กระทั่งสายตาเธอก็ไม่หันไปมอง วิวาห์เดินตามหลังผู้ใหญ่ ส่วนไอเดนก็เด
