ฉันไม่ได้เมา

1360 คำ
คลับ Top 5 (มิรา) "ว้ายยยย อุ๊บ" เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ระหว่างที่ฉันได้ก้าวเท้าขึ้น เพื่อที่จะให้พ้นกับขั้นบรรไดขึ้นไปบนโซฟา แต่กลับไม่พ้น ทำให้ฉันได้ล้มทับตัวทามไทม์อย่างเต็มแรง ทำให้ปากของเราทั้งสองได้ประกบกันได้พอดีเป๊ะ "เห้ยยยย ไอ้ทาม/เห้ยยยย ไอ้ทาม" เพื่อนของทามไทม์พูดขึ้นเพราะตกใจ ฉันเองก็ตกใจเหมือนกันแหละ ฉันได้พยายามลุกขึ้นแต่กลับลุกไม่ได้ เพราะเจ้าทามไทม์ได้ล๊อกเอวของฉันเอาไว้ "ไอ้ทาม มึงจะอินอีกนานมั๊ย ปล่อยพี่มิราของกูเดี๋ยวนี้เลยมึง ถ้าไม่ปล่อยกูต่อยมึงปากแตกแน่" นนท์เพื่อนของทามไทม์ได้พูดขึ้น พร้อมกับตบที่ไหล่เพื่อเรียกสติทามไทม์ให้กลับมา "เอ่อ พี่ขอโทษนะทาม พี่ไม่ได้ตั้งใจน่ะ" ฉันพูดขึ้นเมื่อลุกออกจากเขา เปลี่ยนไปนั่งลงข้างๆเขา นี่เรียกว่าจูบแรกฉันเลยนะ เสียดายอ่ะจูบแรกของฉันพี่ชายนายไม่ได้มันอ่ะ ฉันอยากจะร้องไห้จริงๆเลย ฮือๆ "จะจูบบ่อยๆก็ได้ ผมไม่ถือพี่หรอก ฮ่าๆ" อีตาทามนี่มันร้ายมากเลยนะ พอฉันนั่งข้างได้ก็มากระซิบข้างๆหูฉัน ให้ได้ยินแค่สองคน "หึ ร้ายนักนะ ฉันจะบอกพี่นาย ว่านายแกล้งฉันทามไทม์" เขาไม่ตอบแต่ยกไหล่ทั้งสองพร้อมกัน แบบไม่กลัวคำพูดของฉันเลยสักนิด "พี่มิราครับ ดื่มอะไรมั๊ยผมสั่งให้" นนท์พูดขึ้นพร้อมยื่นเมนูเครื่องดื่มมาให้ฉันดู แต่เขาน่าจะลืมตัวว่าฉันเป็นหุ้นส่วนคลับนี้ ฉันจำได้ทุกเมนูที่คลับนี้ เพราะฉันเป็นคนจัดเอง "พี่ขอชามะนาวแล้วกันนะ" ฉันเลือกชามะนาวเพราะแอลกอฮอล์ 70%ของชามะนาว เรียกได้ว่าแก้วเดียวมีกลับบ้านยาก แต่เป็นเมนูที่ฉันชอบที่สุด เพราะมันได้กลิ่นชาที่ชัดเจน แทบไม่ได้กลิ่นแอลกอฮอล์เลย "แน่ใจนะว่าจะกินชามะนาวจริงๆ จะกลับคอนโดไหวหรอครับ" ทามไทม์ได้ทำหน้าตาทะเล้นใส่ฉัน ยิ้มหวานให้กับฉัน มันทำให้ฉันนึกถึงภาพที่ฉันจูบกับเขาเมื่อกี้ไม่ได้ เผลอหน้าแดงหูแดงให้เขาเห็นมั๊ยเนี่ย ไม่งั้นฉันคงอายแย่เลยนะ โอ๊ยยัยมิราเอ้ยซุ่มซ่ามจนได้เรื่อง "แหม๋เดี๋ยวพี่นายก็ไปส่งฉันเองแหละทาม" ฉันตอบพร้อมกับยิ้มตอบด้วยความทะเล้น อยากจะแกล้งคืนเช่นกันแหละ "ชามะนาวที่สั่งครับ คุณมิรา" สั่งได้ไม่นานเด็กเสิร์ฟหนุ่มหน้าตาดีใช้ได้ ได้ยื่นแก้วใสที่มีน้ำชามะนาวมาให้ ฉันรับพร้อมกับยิ้มให้ "น้องคะ ฝากบอกผู้จัดการด้วยนะว่า โต๊ะนี้ให้มาคิดตังได้ที่ฉัน" เด็กเสิร์ฟโค้งตัวลงรับคำสั่งเสร็จเขาก็เดินจากไป หลังจากที่ฉันได้ดื่มน้ำชามะนาวไปหลายแก้ว ก็ทำให้มึนๆตึงๆได้เหมือนกันแฮะ เด็กๆก็พากันถามเรื่องทั่วไปกับฉัน คุยกันสนุกสนานกันอยู่พักใหญ่ เสียงเพลงที่กำลังสนุกเช่นกัน ทำให้ฉันได้เคลิ้ม อดที่จะขยับร่างกายตามจังหวะไม่ได้ "พี่เมาแล้ว เดี๋ยวผมไปส่ง" ทามไทม์ได้กระซิบข้างๆหูของฉัน ทำให้ฉันขนลุกแปลกๆ "ไอ้ภูผา ไอ้นนท์ กูกลับก่อนนะ" ทามไทม์พูดจบก็ได้ลุกขึ้นจับมือฉันให้ลุกขึ้น เพื่อประคองให้ฉันเดินไปคงจะกลัวฉันล้มอีกแน่ๆ "อือฉันยังสนุกเลยนะทาม ขออีกแป๊บนึงนะ" ฉันได้ทำหน้าตาออดอ้อนแบบสุดๆ แต่ก็ไม่เป็นผลเลยสักนิด "ไม่ได้ ไปเดี๋ยวผมไปส่ง" ทามไทม์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น และจริงจังมาก ฉันเกิดก่อนนายตั้ง 7 ปีนะ เด็กน้อยบ้า ทามไทม์ได้พาฉันออกไปจากคลับอย่างยากลำบาก เพราะยิ่งดึกคนยิ่งเยอะ พอพ้นออกมาได้อดถอนหายใจไม่ได้จริงๆ "เฮ้อกว่าจะออกมาได้ ทำไมวันนี้คนแน่นจัง" ฉันพูดพร้อมกับเดินไปที่รถคันโปรดของฉัน "อย่าบอกนะ ว่าใส่เดรสกระโปรง แล้วขับบิ๊กไบค์มาน่ะ" ทามไทม์ถามด้วยความไม่พอใจ แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่าเหมือนโลกมันหมุนเร็ว และเหวี่ยงไปมา เอะอย่าบอกนะว่าฉันเมา "ใช่ ฉันขับมาเองแหละ ก็นี่คันโปรดของฉันหนิ" ทามไทม์ได้จับมือฉันเดินไปรถสปอร์ตคันหรูของเขา และยัดฉันเข้าไปนั่งข้างในอย่างทุลักทุเล โลกเหวี่ยงแรงมากเลย ฉันอยากจะอ้วกจัง อีกไม่นานก็ถึงคอนโดของฉัน และตอนนี้ทามไทม์ได้อุ้มฉันขึ้นมาบนห้องเรียบร้อยแล้ว ตลอดทางฉันได้ยินแต่หนุ่มน้อยบ่นให้ฉันตลอดทาง ฉันได้แต่แกล้งหลับขี้เกียจเถียงกับเด็กน้อย "ขอบคุณมากนะที่มาส่งพี่เจ้าเด็กน้อยของพี่" ฉันลุกขึ้นมานั่งอยู่ขอบเตียง ที่มีชายหนุ่มยืนข้างๆฉัน "หึ ผมไม่เด็กแล้วนะครับพี่ลืมอะไรไปรึเปล่า" ทามไทม์ได้ก้มหน้าลงมาใกล้หน้าฉันห่างกันไม่ถึงคืบ "เด็ก เธอเด็กกว่าฉันตั้ง 7 ปีเลยนะทามไทม์" ด้วยฤทธิ์ของชามะนาวเริ่มทำงานหนักขึ้นทำให้ฉันได้เอามือทั้งสองข้าง ไปจับหน้าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า "เด็กกว่าก็ท้องได้ครับ" ชายหนุ่มได้ยื่นหน้ามาจุ๊บปากของฉันเบาๆ หึ ทำแบบนี้ทำไมเจ้าเด็กน้อย "นี่ มาจุ๊บปากฉันทำไม นี่แอบคิดอะไรกับฉันรึเปล่า" ฉันถามอะไรไปไม่รู้ตัวเลยสักนิด "คิดสิ คิดมาตั้งนานแล้วด้วย" พูดจบเท่านั้นแหละทามไทม์ ได้ยื่นหน้ามาจูบกับฉันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้จูบนานขึ้น เขาได้ใช้ลิ้นมาเกี่ยวกับลิ้นฉันไปมา มันเป็นการจูบครั้งแรกที่เคยจูบนานขนาดนี้ มันรู้สึกถึงจูบอันแสนหวานนี้ มีความอบอุ่น ความอ่อนโยนอยู่ในนั้น สัมผัสนี้มันช่างแปลกใหม่กับฉันมาก ฉันไม่อยากจะให้สัมผัสนี้หายไปเลย เพราะส่วนมากก็แค่จุ๊บแต่ไม่เคยได้จูบแบบนี้มาก่อน จากที่ฉันนั่งอยู่ขอบเตียง เขาได้ดันฉันให้นอนลงทั้งที่ปากยังจูบกันอยู่ มันตื่นเต้นดีเหมือนกันนะ "ผมขอได้ไหมครับ" เมื่อถอนจูบอันแสนหวานออก งือฉันยังไม่อยากจะถอดออกเลย ฉันชอบคนพี่ก็จริง แต่ด้วยดื่มเยอะทำให้ฉันลืมไปทั้งสิ้นเลยจริงๆ ว่าสิ่งที่เขาขอไม่ใช่แค่จูบแน่ๆ "......" ฉันไม่ได้ตอบเขา แต่ฉันยกมือขึ้นไปคล้องคอเขา ให้เขาได้ลงมาจูบอันแสนหวานนั้นอีกครั้ง แต่ได้ไม่นานเขาก็ถอนจูบฉันอีกครั้ง "พี่เต็มใจที่จะให้ผมไหม" ตอนนี้เสียงของเขามันดูจริงจังมาก "......" ฉันสงสัยกับคำถามของเขาว่าเขาหมายถึงอะไร "ถ้าพี่ตอบงั้นผมกลับละนะ ไม่อยากรังแกคนเมา"เขาพูดอะไรเนี่ย ฉันงงไปหมดแล้วเนี่ย "นี่นายหาว่าฉันเมาหรอ หึ"เมาที่ไหนกันละก็แค่มึนๆเอง ก็แค่โลกเหวี่ยงแรงนิดหน่อยเอง "ถ้าพี่ไม่เมา พี่ก็ไม่กล้าจูบกับผมหรอก" "ไม่ ฉันไม่ได้เมา นายนั่นแหละเมา" "ไม่ พี่เมา เมามากด้วย" "ไม่ ถ้าฉันเมา ฉันคงไม่มานั่งตอบนาย แบบนี้หรอกทามไทม์ นายจะกลับก็กลับเหอะ ขอบคุณนะที่มาส่ง"ฉันนั่งกอดอกตัวเอง แล้วหันหน้าไปทางอื่น
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม