EP. 24
ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองโดยรอย ดูเหมือนว่าฝนจะตกและทันทีที่ประโยคความคิดนั้นจบลง เม็ดฝนเม็ดใหญ่เท่าลูกแก้วก็พากันร่วงพราวลงมา เขาขยับตัวก่อนจะสอดส่ายสายตาสำรวจหาที่หลบพัก ดวงตาคู่คมเหลือบไปเห็นต้นไทรใหญ่ซึ่งอยู่ถัดไปไม่ห่างนัก มันพอจะเป็นที่หลบฝนได้จึงรีบวิ่งไปในที่แห่งนั้นทันที
“ฝนตกเยอะจังนะพ่อหนุ่ม”
ทันทีที่วิ่งมาถึงยังสถานที่นั้น พลันสายตาเหลือบเห็นคนในชุดสีขาวโกนหัวจนโล้นเลี่ยนเอ่ยถาม เขามองแม่ชีนางนั้นซึ่งนั่งอยู่บนแคร่ไม้ก่อนหน้าและกำลังมองมายังเขาด้วยแววตาเมตตา
“เอ่อครับ...”
ในครั้งแรกแทบผละ เพราะไม่คิดว่าจะมีคนอยู่ในสถานที่แห่งนี้ด้วย ต่อเมื่อดูให้แน่ใจว่าเป็นแม่ชี ชายหนุ่มจึงคลี่ยิ้ม ก่อนจะขยับเข้าไปยกมือไหว้
“มานั่งด้วยกันตรงนี้ก่อนสิ”
แม่ชีชวน ชายหนุ่มจึงขยับเข้าไป เห็นอีกฝ่ายขยับที่ให้แม้จะเกรงใจทว่าอีกฝ่ายก็ยังคะยั้นคะยอด้วยสายตาให้เขานั่งด้วย ชายหนุ่มจึงตัดสินใจน
