EP.27
ค่ำแล้ว สายลมเย็นยิ่งพัดพาเอาความหนาวมาจากสันดอยใหญ่ซึ่งอยู่ไม่ห่างมากนัก ทำให้ทั่วอาณาบริเวณมีหมู่สายหมอกเส้นบางๆ ลอยคว้างอยู่เหนือปลายยอดไม้สีดำที่ตั้งตะคุ้มภายใต้เงามืด ในยามที่มันโบกสะบัดกวัดไกว ปานประหนึ่งมือจากขุมนรกอเวจีกวักเรียกหมู่วิญญาณที่สิ้นอายุไขบนโลกมนุษย์ให้ไปชดใช้กรรมในขุมนรกอันร้อนแรง
หากใครกรรมมากก็ตกสู่หล่มลึกแห่งห้วงเปลวอัคคีที่เริงแรง หากกรรมน้อยบุญนักหลังได้ชดใช้ต่อเพรงกรรมเสร็จสิ้นก็ต้องระเหระหนขึ้นมาเกิดเพื่อจะกินบุญเก่าหรือชดใช้กรรมเก่าจนกว่าจะหมด เมื่อตายแล้วก็เกิด เมื่อเกิดแล้วก็ต้องตาย
เป็นอยู่เช่นนี้ชั่วกัปชั่วกัลป์ หมุนเวียนผันเปลี่ยนกันไปไม่รู้จักจบสิ้น
ต่อเมื่อบรรลุเห็นองค์ธรรมเป็นสรณะ แลหลุดพ้นสู่นิพพาน บัดนั้น การเวียนว่ายก็จะหมดสิ้นลง
หลังได้อ่านหนังสือจนรู้สึกเบื่อแล้วจันทร์เจ้าจึงเดินมาหยุดยืนยังริมหน้าต่าง ทอดสายตามองไปในความมืด ปล่อยให้สายล
