ตอนที่ 5 ชีวิต (ไม่) ปกติ (3)
ฝ่ายหญิงสาวก็ไม่ได้คิดจะต่อต้านหรือขัดขืนเขา แต่เธออยากแกล้งคนเอาแต่ใจและขี้โมโหจึงดีดดิ้นไปมาเหมือนจะไม่ยอมให้ความร่วมมือง่ายๆ แต่อันที่จริงหาได้คิดจะบ่ายเบี่ยง
แหม ผัวรักผัวหลงแบบนี้ดีจะตายห่า ดีกว่าเขาไปรักไปหลงคนอื่น แบบนั้นเธอจะเครียดมากกว่า
“อยู่เฉยๆ เจ้าหญิง จะดิ้นทำซากไรวะ”
เสียงเข้มปรามห้วนๆ ก่อนจะงับปากลงบนเม็ดทับทิมสีระเรื่อที่เขาดูดดื่มทุกค่ำคืน ทั้งดูดทั้งงับแรงๆ จนร่างอรชรที่ขัดขืนเริ่มแอ่นโค้งบิดเกร็ง พร้อมๆ กับเสียงครางแผ่วแว่วหวาน
ลิ้นสากหนายื่นออกมาไล้เลียรัวเร็วราวกับจะแกล้งให้เธอทรมานตายไปต่อหน้าต่อตา มือหนาก็ไม่หยุดรุกรานความขาวเนียนใสในส่วนอื่นๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสั่งอย่างคนเผด็จการ
“ห้ามไปเจอไอ้พิชญ์อีก!”
“อ๊า...”
สาวน้อยอยากรับปากเขาอยู่หรอก แต่ไม่มีแรงจะเอ่ย จึงได้แต่...
“อื้อ...”
“เข้าใจมั้ยเจ้าหญิง”
“ขะ เข้าใจ...ละ แ
