Prologue2

969 คำ
-ห้องนอนยิม- “ไหนบอกไม่มาไง รู้ไหมว่ายิมคิดถึงเอมาเลยนะ” ผมคว้าคนตรงหน้าเข้ามากอด และผลักเธอลงบนเตียง “คิดถึงไงก็เลยมา คิดถึงมาก ๆ” เธอตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มที่ผมโคตรชอบ ผมชอบทุกอย่างที่เป็นตัวเธอ “งั้นจะฟัดให้หายคิดถึงเลย” ผมว่าจบก็ไซ้ลงที่ซอกคอของเธอ ดูดขบเม้มแรง ๆ ให้มันเป็นรอยไว้เพื่อให้คนที่จะมาทับรอยผมได้เห็นว่าเธอมีเจ้าของ ผมถอดชุดเธอออก แล้วฝังรอยไปทั่วเรือนร่างของเธอ ผมไล่ต่ำมาจนถึงเนินโหนกนูน แล้วทำการบรรเลงให้เธอแตะขอบสวรรค์ จากนั้นผมก็ถอดกางเกงตัวเองออกแล้วก็สอดใส่เอ็นอุ่นที่โคตรใหญ่เข้าไปในช่องคลอดของเธอ ด้วยความเมาอารมณ์ทางเซ็กส์ของผมจึงรุนแรง เพราะมีความโกรธที่แฝงอยู่ในใจ ผมกระแทกเธอเน้น ๆ ซ่อนเร้นความโกรธไว้ในใจ นึกโมโหแต่ไม่อยากพูดไป จึงเลือกที่จะระบายทางภาษากายแทน ผมป้อนจูบที่รุนแรง เพื่อเตือนให้เธอคิด ว่าลึก ๆ ผมไม่ใช่คนที่จะใจดีอะไรขนาดนั้น แต่ที่ผมดีก็เพราะผมรักเธอ ที่ทนก็เพราะรักทั้งนั้น ผมกระแทกทิ่มแทงไม่ยั้ง เพื่อให้เธอจำว่าผมก็สามารถทำให้เธอถึงใจ ไม่ต้องเทียวไปอ่อยใครให้มากระแทกรูเธอ เสียงหวานที่ครางมากระทบโสตประสาทของผมมันทำให้อารมณ์ดิบของผมกระตุ้นมากกว่าเดิม ยิ่งเธอร้องบอกให้เบาแรง ผมยิ่งทิ่มแทงให้แรงกว่าเดิม ผมจัดให้เธอทุกกระบวนท่า ด้วยหวังว่าคนรักของผมจะหายร่านหายคันลงบ้าง ผมอยากให้เธอรู้ว่าค*ยผมก็ทำให้เธอหายคันได้ ผมพร้อมจะแทงให้พรุ่นถ้าเธอต้องการ และเมื่อผมจะถึงจุดสุดยอด ผมก็ปล่อยน้ำกามหลั่งในกายเธอ ฝังแช่เอาไว้ คิดแค่ว่าถ้าหากเธอท้อง เธอจะหยุดที่ผม และเธอคงกลับมาตอบตกลงแต่งงานในเร็ววัน พอผมทำเรื่องบนเตียงกับเธอจนอิ่มหนำ ผมก็ทำการกอดเธอไว้และคล้อยหลับไปด้วยความเพลียและเมา ‘ยิมรักเอนะ’ เป็นคำกระซิบข้างหูที่ผมบอกเธอก่อนที่ผมจะหลับใหล... “ตื่นได้แล้วค่ะ” เสียงของผู้หญิงที่ผมรักดังขึ้น มันทำให้การหลับนอนของผมสิ้นสุดลง ผมลืมตามองผู้หญิงตรงหน้าแล้วยิ้มให้เธอ เมื่อคืนผมคงไม่ได้ฝันสินะ “ทำไมดื่มหนักล่ะ” เอเอ่ยถามพร้อมกับยื่นมือมาจับแก้มผม ผมจึงจับมือของเธอมาสูดดม “ติดลมครับ” “ทีหลังไม่เอาแบบนั้นแล้วนะคะ” “ครับ มาฟัดหน่อยสิเห็นหน้าแล้วอยากฟัดเลยเนี่ย” ผมว่าและคว้าเธอให้ลงมานอนที่เตียงนอน จากนั้นก็ทำเรื่องอย่างว่ากับเธออีกรอบแบบที่มีสติครบถ้วน เมื่อคืนผมจำไม่ได้หรอกว่ากลับมาได้ยังไง เพราะผมเมาจนไม่คิดใส่ใจ แต่พอกลับมาเห็นหน้าคนรักผมก็จัดให้เธออย่างสาสม และผมหวังว่าเธอจะนึกคิด และสำนึกตัว กลับตัวกลับใจมีแค่ผมเพียงคนเดียว และตั้งแต่วันนั้นที่ผมเมาหนัก หลังจากนั้นเอก็มาหาผมอยู่บ่อยครั้ง กระทั่งหนึ่งเดือนต่อมา ความสัมพันธ์ของเราก็เหมือนจะดีขึ้น เพราะเธอดูมีเวลาให้ผม มันทำให้ผมรักเธอมากกว่าเดิม “แม่สวัสดีค่ะ” เอเอ่ยสวัสดีแม่ของผมพร้อมยกมือไหว้ วันนี้เธอก็มาหาผมครับ “จ้ะ” แม่ของผมพูดแค่นั้นแล้วก็เดินออกจากร้านไป “แม่เหมือนไม่พอใจเอเลยนะยิม” เอเดินมานั่งข้างผมแล้วทำหน้าที่หม่นหมอง “แม่แค่เหนื่อยมั้ง คงเครียด ๆ เพราะช่วงนี้ทองลงเยอะ หิวข้าวยัง” ผมให้คำอธิบายพร้อมลูบที่ศีรษะของคนรัก “หิวมากกกกก” “งั้นไปสั่งร้านข้างบ้านมากินเนอะ ยิมต้องเฝ้าร้าน” “แต่เออยากกินอีกร้านนะ” “แต่ยิมต้องเฝ้าอะดิ เอาไว้เย็นจะพาไปนะ” “ก็ได้ค่ะ” จากนั้นเราก็สั่งอาหารมากินด้วยกันครับ ผมรู้ว่าแม่ของผมเป็นอะไร แต่ผมเลือกที่จะไม่บอกเอ และแม่ก็เลือกที่จะไม่โวยวาย เพราะแม่รู้ว่าผมรักเอมาก ผมเสียเอไปไม่ได้ แม่ของผมก็แค่ไปเห็นว่าเอควงผู้ชายอื่น จากนั้นแม่ก็จ้างนักสืบตามสืบเอทุกอย่าง และก็ได้ความจริงมาว่าเธอเอาผู้ชายไม่ซ้ำหน้า และจะมีหนึ่งคนที่เอควงอยู่บ่อยมาก แม่เอาหลักฐานทุกอย่างมาให้ผม และบอกให้ผมดู ผมจะได้ตาสว่าง ‘ผมรู้อยู่แล้วครับ’ นี่คือประโยคที่ผมบอกกับแม่ ซึ่งแม่ของผมรับไม่ได้ และไม่ชอบเอเอามาก ๆ แต่เพราะผมขอร้อง ท่านจะไม่เอ่ยปากโวยวายและขับไล่เอ เวลาที่เธอมาหาผม แม่ก็จะเดินหนีตลอด ยิ่งพ่อนี่ไม่ต้องพูดถึง ตอนนี้ไม่คุยกับผมด้วยซ้ำ พ่อผมบอกว่า ‘ตอนเลี้ยงก็ให้กินอาหารแบบคน ไม่ได้ให้กินหญ้าทำไมเป็นควาย’ ถามว่าผมเจ็บไหมที่ท่านด่า ก็เจ็บนะครับ แต่ผมรักเธอ ผมจึงเฉยต่อคำที่พ่อพูด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม