“ขอบคุณพี่เก้านะคะที่มาส่ง”
นับดาวบอกเก้าทัพก่อนที่จะทำใจกล้ายื่นปากนุ่ม ๆ ไปหอมแก้มเก้าทัพเร็ว ๆ หนึ่งครั้งแล้วเตรียมจะผละออก แต่คนที่ความรู้สึกไวและมือไวไม่ปล่อยให้สาวน้อยได้หนีลงรถไปง่าย ๆ มือใหญ่รีบจับมือนับดาวเอาไว้ก่อนที่จะกระชากเบา ๆ ใบหน้าสวยหวานที่ตอนนี้มีหยดน้ำเกาะอยู่บนใบหน้า เพราะเปียกฝนก็เข้ามาใกล้ ๆ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างง่ายดาย
“คิดจะจุ๊บพี่แล้วหนีเหรอคะ หืม หนูนับ”
น้ำเสียงหวานละมุนถามนับดาวในขณะที่คนโดนจับได้ถึงกับก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะหอมแก้มเขานะ อยู่ ๆ ก็มีความรู้สึกว่าอยากหอมแก้มนุ่ม ๆ นั่นขึ้นมาเธอพยายามหักห้ามใจแล้ว แต่หัวใจเจ้ากรรมดันไม่ฟังเลยลงเอยด้วยการแอบขโมยหอมแก้มแล้ว ตั้งใจจะหนีที่ไหนได้กลับถูกเขาจับได้เสียอย่างนั้น
“ปะ เปล่านะคะ ดึกแล้วนับจะเข้าบ้านแล้วค่ะ” นับดาวยังคงก้มหน้างุดบอกเก้าทัพด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกักเก้าทัพอมยิ้มกรุ
