“โห๊!...อีกแหละ...ช่างเป็นศิลปินจริงๆ...ปรับเปลี่ยนอารมณ์และเรื่องได้อย่างรวดเร็ว” หนูนาได้แต่คิดแต่กลับตอบออกไปอีกอย่าง “ไม่เอาค่ะ...เดี๋ยวหนูนาไปเอง... พีทมีงานไปทำงานต่อเถอะปล่อยให้..โค...คนอื่นรอมันไม่ดี...เดี๋ยวเสียชื่อ...มืออาชีพกันพอดี” หนูนาปฎิเสธและร่ายยาวให้เหตุผล และเลี่ยงที่จะเอ่ยถึงโคล เพราะไม่อยากต่อความยาวและอีกอย่างเธอรู้ดีว่าปีเตอร์ไม่ชอบให้ถูกปฎิเสธต่อข้อเสนอทั้งๆที่เป็นข้อเสนอ แต่เธอก็แทบจะไม่มีโอกาสได้เลือกและตัดสินใจเกี่ยวกับมันสักเท่าไหร่ถ้าเขาไม่เห็นด้วย และก่อนที่ปีเตอร์ได้ทันพูดอะไรเสียงโทรศัพท์ของเขาก็สั่นเป็นที่รับรู้ได้จากคนทั้งสอง เพราะหนูนายังนั่งอยู่บนตักของปีเตอร์ หนูนาทำท่าจะขยับลงมานั่งข้างๆแทน แต่ปีเตอร์ไม่อนุญาตเขาแค่ให้หนูนาขยับให้เขาล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาได้
“ว่ามา...ดี...เอามาเลย...ที่รถ” ปีเตอร์พูดแค่นั้นเมื่อฟังคนปลายสายพูด และกำลังจะวางสาย แต่เห
