XVII เพราะหึง! [2/2]

1836 คำ

หนูนาได้แต่เงียบและรู้สึกตกใจกับแววตาและสีหน้าของเขาไม่น้อย ใช่!เมื่อวานนี้ตอนที่เดินฆ่าเวลาเดินเล่นที่ริมหาดกับโคล เธอและโคลก็มีการถ่ายรูปเล่นกันนิดหน่อย แหม!ก็ท้องทะเล หาดทราย สายลม สวยงามจะไม่ให้เก็บภาพไว้เลยก็นะ...แต่คนที่เป็นฝ่ายตั้งภาพในระบบสายโทรเข้าน่าจะเป็นโคลตั้งแต่เมื่อวาน และเธอเองก็เห็นภาพนี้มันพร้อมกับปีเตอร์เหมือนกัน ว่าโคลตั้งเป็นภาพของระบบเบอร์เขา “จะงานเข้าหรือเปล่าเนี่ย” หนูนาคิดในใจพลางกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น เพราะจากสีหน้าและแววตาของคนที่อยู่เหนือร่างตัวเองแล้วไม่อยากจะคิดต่อเลย “แต่...เอ๊ะ!....พีทความจำเสื่อม...น่าจะหาทางออกได้นะ” หนูนาคิด แต่เธอไม่ได้คิดอะไรกับโคลมากไปกว่าเพื่อน ความจริงมันมีแค่นั้น แค่นั้นจริงๆ  ปีเตอร์ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งพร้อมถอนหายใจ แต่แววตาก็ไม่ได้ลดบทบาทความเหี้ยมลงสักนิด ปีเตอร์เปิดหน้าจอโทรศัพท์และเข้าไปในโหมดรูปภาพทันที ปีเตอร์เลื่อนดูที

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม