"เรียกอะไรนักหนาเอย หูจะแตกแล้วเนี่ย"
เขาบอกคล้ายรำคาญมากก่อนจะค่อยๆ ดึงลำเอ็นออกจากกายสาวทำให้น้ำรักของเขาที่หลงเหลือไหลทะลักออกมาด้วยจะเลอะที่นอน แถมคนต้นเรื่องยังมองเหมือนเสียดายมากด้วย
"พูดแบบนี้หลายรอบแล้วนะ เอยไม่ใช่ของเล่นของคุณนะคะ" ถึงจะเป็นหนี้ก็เถอะ เจ้าขาคิดในใจ
"พรุ่งนี้จดทะเบียนสมรสกัน เดี๋ยวให้ทนายเอาเอกสารมาให้เซ็นที่บริษัทช่วงบ่าย"
ขุนเขาไม่สนใจอาการฮึดฮัดของหญิงสาวเขาเดินก้าวลงจากเตียงแถมยังไปยืนเท้าสะโพกมองดูคนที่นอนนิ่งมองเขาตาปริบๆ อยู่อย่างนึกเอ็นดู แม่เลขาหน้าหวานของเขาคงจะตื่นเต้นมากสินะที่จะได้แต่งงานกับเขา...
"เอยต้องแต่งเหรอคะ"
เจ้าขาลุกขึ้นนั่งแล้วถามเขาอย่างมึนงง เธอมึนไปหมดแล้วทั้งรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเขามองทีไรก็ต้องใจสั่นเบี่ยงเบนความสนใจเธอตลอด ไหนจะคำพูดที่เหมือนขอและเหมือนบังคับไปในที ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าถูกมันมือชกนะ
"ไม่มีทางเลือกแล้วเอย ไปอาบ
