8

1475 คำ

ปากร้อนของพันศักดิ์ก้มลงแตะเบาๆ บนหยดน้ำที่เกาะพราวไปทั่วตัวแล้วดูดเม้ม เสียงหวานร้องครางออกมาด้วยความรัญจวนใจ ในขณะที่นิ้วของเขาเกลี่ยอยู่ตรงเนินสวาท เขาแทรกสอดเข้าไปภายในแล้วขยับ ผนังอ่อนนุ่มรัดรึงการโจนจ้วงบุกรุกอย่างกระชั้นถี่ ปากน้อยที่เผยออ้าค้าง ร้องครางยามถูกปากร้อนบดเบียดเข้าหาแนบชิด เขาดึงปมผ้าถุงตรงอกอวบออกจากกันจนปทุมถันอิ่มสวยดีดเด้งปรากฏต่อสายตา ความขาวอวบราวงาช้างแต่ปลายยอดประดับด้วยสีอ่อนหวานทำให้เขาต้องก้มลงไปงับอย่างหักห้ามใจไม่ไหว มืออีกข้างของเขาไล้วนอยู่ตรงสะโพกขาวผ่องนวดเฟ้นหนักเบาเร้าอารมณ์ ผิวกายสีแทนตัดกับผิวขาวผ่องที่กำลังบดเบียดแนบชิด เด็กสาวร้องครางสะท้านหวามไหวยามเมื่อเขาถอนนิ้วออกห่างแต่บดเบียดความแข็งแกร่งดั่งเหล็กกล้าเข้าเสียดแทงในร่องชุ่มฉ่ำ เขาเท้าแขนไปกับแผ่นหินโย้ขาเนียนให้เปิดกว้างเพื่อบุกรุกเข้าไปฝังกายครั้งแล้วครั้งเล่า เธอจิกมือกับบ่ากว้างเอาไว้แน่นยามเมื่อเขาฝากร่างเข้าหา ความร้อนรุ่มของจุดเชื่อมประสานไหลเยิ้มไปด้วยความอ่อนหวานของน้ำรักภายในที่หลั่งรินออกมา เธอผวารัดเขาด้วยขาผ่องยามเมื่อเขาเร่งเร้าหน่วงหนัก ดวงตาคมเข้มทำเอาเธอสะท้านอ่อนเปลี้ยไปทั้งแขนขาให้เขานำพาไปสู่จุดหมายปลายทางที่แสนวาบหวามอย่างรุนแรง เขาตะกองกอดร่างอวบอิ่มเอาไว้แนบอก พรมจูบไปทั่วอย่างหลงใหล เธอหอบกระเส่าหน้าแดงลามไปถึงใบหู “ลุงศักดิ์ชอบทำอะไรก็ไม่รู้” ความเขินอายยิ่งมากขึ้นเมื่อได้อยู่ด้วยกันแทบจะตลอดเวลา “ไม่ชอบรึ” เขากระซิบถาม นวดนมอวบของเมียเด็กไปมาเน้นคลึงหนักเบาเร้าอารมณ์ “ไม่เห็นจะชอบเสียหน่อย” เธอดึงผ้าถุงมาปิดอกอวบหันหลังให้เขา พันศักดิ์แนบชิดมาทางเบื้องหลัง เขาไม่เคยเชื่อน้ำคำเด็กปากแข็งแบบเธอเลย “นึกว่าชอบ เห็นร้องครางเอาขารัดสะโพกเสียแน่น” “คะ... ใครไปทำแบบนั้นกัน อย่ามาพูดแบบนี้นะ” เธอพูดเสียงตะกุกตะกักหน้าแดงก้มงุดเมื่อเขากอดซ้อนมาทางด้านหลัง เลื่อนมือมานวดเต้านมอวบอิ่มไม่ยอมละห่าง “นั่นสิ ไม่รู้ว่าใครหยัดกายขึ้นมาหาเวลาโดนกระแทก” น้ำเสียงแหบพร่าของเขาทำให้เธอหน้าร้อนผ่าวไปหมด “โอ๊ย!” เธอเขินเลยตีมือเขาแรงๆ พอเขาปล่อยก็กระโดดลงน้ำเพื่อว่ายหนีไปขึ้นฝั่งอีกด้าน ก่อนจะรวบเสื้อผ้าหนีขึ้นบ้าน โดยมีสายตาอาฆาตแค้นของใครคนหนึ่งกำลังมองอยู่ ยุทธ์กระแทกหมัดกับต้นไม้ใหญ่นัยน์ตาโกรธจัด เขาจะทำทุกวิถีทางให้พันศักดิ์หายไปจากโลกนี้ เขาจะกระทืบมันให้ติดดินคอยดูก็แล้วกัน “คิดออกหรือยังว่าจะเอาคืนไอ้พวกนั้นอย่างไร” พันศักดิ์เดินมาถามเด็กสาว มองเธอนิ่ง เธอจะเอาอย่างไรเขาจะทำตามความต้องการ จะเอาคืนให้สาสมที่กล้ามาทำร้ายเธอแบบนั้น “มังคุดไม่รู้ค่ะ” “ให้ช่วยคิดไหม” “ลุงศักดิ์จะทำอย่างไรเหรอ” เธอเอ่ยถามอย่างสนใจ “ยื่นหูมาสิ” เขาลูบคางไปมาอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะกระซิบบอกเธอ มังคุดได้ยินแล้วตาโต “ลุงศักดิ์เอาแบบนั้นจริงเหรอ” “เอาจริงสิ” เขาหัวเราะเสียงน่ากลัว เธอฟังยังขนลุก พันศักดิ์ก็คือพันศักดิ์ เขามันร้าย!!! ใครกล้าแหยม ลูบคมเขา ไม่เคยรอดเลยสักราย!!! พันศักดิ์เรียกไอ้จุกมากระซิบกระซาบอะไรบางอย่าง ก่อนที่เด็กน้อยจะวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อแจ้งข่าวแก่หนุ่มฉกรรจ์ทุกคน “ลาภปากจริงๆ วันนี้พี่สาลี่กับพี่ชัยจะเลี้ยงเหล้า เห็นว่าเป็นวันครบรอบวันแต่งงานว่ะ” เสียงหนุ่มๆ ในหมู่บ้านที่รู้จักกับชัยและสาลี่เป็นอย่างดีพูดขึ้น ที่บ้านของสาลี่มีเหล้ายาปลาปิ้งเลี้ยงต้อนรับแขกเหรื่อที่ถูกเชิญมาร่วมงานในช่วงหัวค่ำทุกคนกินดื่มกันอย่างอิ่มหน่ำสำราญ พอดึกหน่อยพวกผู้หญิงและเด็กๆ ก็กลับไปนอน เหลือแต่พวกผู้ชายที่ถูกขอให้นั่งดื่มเป็นเพื่อนต่ออีกหน่อย หนุ่มๆ พวกนั้นตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะโดนน้ำสาดเข้าเต็มหน้า ก่อนจะตกใจเพราะโดนมัดมือขึงเอาไว้กับราวไม้เรียงกันเป็นตับ “เฮ้ย! นี่มันอะไรกันวะ” พวกมันร้องเสียงหลง เห็นหน้าพันศักดิ์แล้วหลอน นอกจากพันศักดิ์จะยิงปืนแม่นแล้ว เขายังทรงอิทธิพลในแถบนี้อีกด้วย พันศักดิ์เป็นคนน่าเกรงขามแถมยังมีตบะ ทำให้ทุกคนกลัวเกรง ตอนนี้ชายฉกรรจ์ทั้งหมดที่เคยไปดักฉุดมังคุดรู้แล้วว่ากำลังจะโดนเล่นงาน “ไอ้จุกถอดกางเกงพวกมันออกสิ” พันศักดิ์สั่งเด็กชายตัวน้อย ไอ้จุกรีบเข้าไปปลดกางเกงของคนพวกนั้นในทันที “พี่ศักดิ์อย่าทำอะไรพวกผมเลยนะพี่ พวกผมขอร้อง” “ไอ้จุก เอายางนี่ดีดไข่มัน” ไอ้ยินแบบนั้นชายฉกรรจ์ทั้งหมดก็ตาเหลือกร้องโอดโอ๊ยเพราะโดนยางเส้นดีดไข่เจ็บจุกจนน้ำตาเล็ด “กูบอกแล้วใช่ว่าอย่ายุ่งกับเด็กกู” “พวกผมขอโทษ ปล่อยพวกผมไปเถอะนะครับ พวกผมสำนึกผิดแล้ว” “ใครใช้ให้พวกมึงทำแบบนี้ รึอยากลองดีกับกู” “พวกเราไม่กล้าแล้วจริงๆ พี่ศักดิ์ แต่ แต่...” ไอ้คล้อยรีบพูดปากคอสั่น ก่อนจะไม่กล้าพูดอีก ได้แต่หันไปมองหน้าเพื่อนเลิ่กลั่ก “แต่อะไรวะ” พันศักดิ์กระชากเสียงถาม สีหน้าดุดัน พวกมันหลบวูบไม่กล้ามองหน้า “พิมพ์จันทร์บอกว่าถ้าพวกเราเอามังคุดทำเมียได้ จะยอมเป็นเมียพวกเราทุกคน” “แล้วมึงก็ทำงั้นรึ” “ก็ ก็...” ไอ้คล้อยพูดตะกุกตะกักเพราะ คนอื่นไม่กล้าพูด “นางมังคุดมันสวยบาดตาบาดใจ เย้ายวนใจพวกเรามาก พวกเราเลยยอมทำ โอ๊ย!” พันศักดิ์พยักหน้าให้ไอ้จุกดีดไข่เรียงตัว ไอ้คล้อยและพวกถึงกับร้องขอชีวิตกันเลยทีเดียว “แล้วพวกมึงยังบอกว่าเมียกูไปยั่วพวกมึง นัดให้พวกมึงไปฟัดที่กระท่อมในสวนอีก ตอแหลกว่าผู้หญิงนะพวกมึง” “พวกเราโดนสั่งให้ทำ” นอกจากโดนสั่งให้ทำแบบนั้นแล้ว คนบงการก็ปล่อยข่าวว่ามังคุดเสียๆ หายๆ พวกเขาน้ำท่วมปากไม่รู้จะทำอย่างไรดี “ใครสั่ง” “พิมพ์จันทร์” “พวกมึงกลัวผู้หญิงหรือไงวะ” พันศักดิ์เอ่ยถามอย่างสงสัย “พิมพ์จันทร์กุมความลับพวกเราเอาไว้” “ความลับอะไรวะ” พันศักดิ์กระชากเสียงถาม สีหน้าของเขาสงสัยใคร่รู้ “เอ่อ...” ไอ้คล้อยที่โดนเพื่อนๆ โยนให้เป็นคนเล่าอึกๆ อักๆ “เร็วสิวะ ไอ้จุกดีดไข่เรียงตัว” “โอ๊ย! พอแล้ว เจ็บจะตายอยู่แล้วพี่ศักดิ์ ผมเล่าแล้วๆ” ไอ้คล้อยร้องเสียงหลงรีบขอร้องและปริปากเล่าทุกอย่าง “ก็พวกผมเป็นคนนำใบกระท่อมไปส่งให้ตำรวจเอาไปส่งขายให้พวกเล่นยาอีกที มันเอาไปต้มผสมกับยาบ้า นางพิมพ์จันทร์มันรู้ก็ขู่ว่าจะเอาเรื่องนี้ไปบอกทุกคน พวกผมเลยยอม” คล้อยเล่าอีกว่าโดนตำรวจยัดยาจะจับเขาห้องขัง พวกเขาเป็นคนไม่รู้หนังสือ ตำรวจเสนอว่าให้นำใบกระท่อมในป่าไปส่งให้กิโลกรัมละห้าร้อยบาท ด้วยว่าไม่มีงานทำเป็นหลักแหล่ง อาศัยหาของป่าขาย คล้อยและพวกเห็นว่ารายได้ดีจึงทำ แม้จะรู้ว่าไม่ดี แต่ก็กลัวโดนตำรวจจับติดคุก “อ้อ...” พันศักดิ์ร้องขึ้นเสียงดัง แสดงว่าวันนี้ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว “พวกมึงต้องแก้ข่าวด้วย ที่บอกว่าเมียกูไปให้ท่าเอง ไม่งั้นมึงตาย!” “พวกเราไม่กล้าอีกแล้ว พวกเราขอโทษ” ไอ้คล้อยร้องโอดโอ๊ย พอโดนแก้มัดก็ก้มลงกราบพันศักดิ์แทบไม่ทัน แต่พวกได้คล้อยก็ต้องผวาเมื่อตำรวจตระเวนชายแดนบุกเข้าจับกุมตัว หลักฐานคือเมื่อครู่พวกมันสารภาพหมดเปลือกแล้วนั่นเอง ที่เหลือก็แค่ขยายผลจับกุมเท่านั้น ไอ้คล้อยกับพวกเขาทรุดที่โดนจับ ไม่คิดว่าพันศักดิ์จะเล่นแบบนี้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more