“อะไร”
“เห็ดโคนเต็มเลย ตรงนั้นๆ” ใกล้ๆ จอมปลวกนั้นมีเห็ดโคนงอกเต็มไปหมด พันศักดิ์วางร่างอวบลง เธอก็เข้าไปลูบเห็ดโคนดอกสีขาวอวบๆ เบาๆ
“มื้อนี้แกงเลียงเห็ดโคนนะคะ” พูดแล้วก็รีบถอนเห็ดอย่างกระตือรือร้น พันศักดิ์จัดการเด็ดยอดผักหวานอ่อนๆ เพื่อจะนำไปแกงเลียงด้วย
“หอมจัง” หลังจากเก็บเห็ดและผักเรียบร้อยแล้ว เขาก็พาเธอกลับมาทำอาหาร กลิ่นหอมของอาหารพื้นบ้านที่เธอปรุงทำให้เขาต้องชะโงกหน้าไปมองก่อนจะเอ่ยชม
“ข้าวสุกพอดีเลย” เธอบอกเขาขณะดึงไม้ฟื้นออกจากก้อนเส้าสำหรับสุมไฟหุงข้าว
“ไปอาบบน้ำก่อนไหม” เขาเอ่ยถาม มองใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อของเธออย่างเอ็นดู
“ได้จ้ะ” เธอตอบรับปาดเหงื่อเบาๆ ยิ้มอย่างมีความสุข
“หน้าดำไปหมดแล้ว” เขาใช้นิ้วโป้งไล้แก้มสาวของเธอเบาๆ มังคุดมองเขาไม่วางตาก่อนจะมีท่าทีขวยเขิน
“อายรึ” พันศักดิ์เอ่ยถามเมื่อเห็นท่าทีของเด็กสาว
“เปล่าเสียหน่อย” คนตอบก้มงุด
“เดี๋ยวจะพาไปอาบน้ำ”
