วันต่อมา_
"วันนี้พี่คงชวนเราไปกินข้าวไม่ได้แล้วแหละ เมื่อวานไอเซนโซ่โทรมาด่ายับเลย" ฝ่ายอาสาเป็นพลขับหันมาบอกหน้านิ่ง ทั้งรู้สึกผิดที่ไม่ถามผู้ร่วมทานอาหารว่ากินอะไรไม่ได้บ้าง
"บลายธ์ขอโทษนะคะ จริงๆเมื่อวานลืมไปหน่อยว่าท้องมันว่าง ไม่ควรกินเผ็ดจัดในคำแรกก่อน" นักศึกษาสาวก้มหน้ารู้สึกผิด หลังจากแพทย์หญิงตรวจเมื่อคืน เธอก็นอนหลับบนโซฟายันเช้า
"เอางี้ แต่เพื่อไม่ให้เสียชื่อที่รับปากมันไว้ พี่จะพาเราไปที่ร้านคืนนี้แทน อยากกินอะไรสั่งได้หมดเลย"
"มีทุกอย่างที่อยากกินเลยเหรอคะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มแสดงอาการตื่นเต้น
"ใช่แล้ว แต่มันเป็นผับคืนนั้นนะ เราต้องเปลี่ยนชุดก่อนแล้วค่อยไป"
"เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาค่ะ ว่าแต่พี่เซนโซ่จะโทรไปว่าพี่พาเรนอีกไหมคะ" ถ้าเป็นแบบนั้นคงจะรู้สึกผิดแย่ ในเมื่ออีกฝ่ายดูแลเธออย่างดีทุกอย่าง แม้ไม่ใช่ญาติทางฝ่ายไหนเลย
"รอบนี้มันคงไม่โทรหรอก...เชื่อพี่เถอะ" ร่างบางคงม
