ก่อนหน้านั้นไม่นานนัก เฉินเฟยหลงเข้ามาหาข่าวน้องชายของตนเองในหอราตรีเพราะได้ยินข่าวลือแบบเดียวกันกับกู้หลิน แต่ตอนขากลับถูกลอบโจมตีจากชายชุดดำอีกเป็นครั้งที่สอง
กู้หลินเห็นดังนั้นจึงไม่อาจปล่อยผ่านได้เพราะรู้แน่ชัดแล้วว่าเฉินเฟยหลงคนนี้คือคนเดียวกับที่รู้จักและนับถือเป็นพี่น้องร่วมสาบาน
เขากระอักเลือดต่อหน้ากู้หลินอีกครั้ง ด้านหลังยังมีชายชุดดำอีกห้าคนไล่ตามมาหมายจะเอาชีวิต คนที่ตัวเล็กกว่าจึงใช้แรงทั้งหมดดึงร่างของผู้บาดเจ็บเข้ามาหลบในซอกเล็กมืด ๆ ตรงตรอกแห่งหนึ่ง ทั้งคู่นั่งลงกับพื้นด้านหลังข้าวของกองใหญ่
“ชู่ อย่าเสียงดัง” เขาสั่งห้ามเฉินเฟยหลงพลันนำยาเม็ดให้กิน “กินเข้าไป ไม่ตายหรอก”
คนข้าง ๆ อิดออดไม่ไว้ใจแต่พอเห็นสีหน้าของกู้หลินก็ยอมทำตามแต่โดยดี
ไอ้ร่างกายไม่รักดี เหตุใดจึงยอมง่ายเช่นนี้ เฉินเฟยหลงดุด่าตัวเอง อย่านะ อย่านอนซบเขานะ หยุดนะ! แต่ร่างกายของเขากลับเอนเข้าหากู้หลินอย
