ยอมเขาทั้งตัวและหัวใจ
1021 คำ
ณ คฤหาสน์ ศรีตุลาเลิศวานิช
“นี่พวกแก รีบหามคุณคินเข้ามาเร็วเข้า อย่าชักช้า” เสียงคุณกรองจิตเร่งเร้า ทำให้คนรับใช้ร่างกายฉกรรจ์รีบหามอคินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“จะเสียฤกษ์เสียยามกันหมด เอาคุณคินไปนอนที่เตียงให้เรียบร้อย” จัดแจงให้คนรับใช้วางร่างของเขาลงไปบนเตียงใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้อง
ห้องนอนของอคิน ในวันนี้จะกลายเป็นห้องหอของเขาไปโดยปริยาย โดยที่ชายหนุ่มไม่ได้รับรู้ถึงแผนการอันแยบยลนี้ของแม่เลี้ยงสาว เขาถูกมอมเหล้าจนเมามาย
“ออกไปได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะจัดการเอง อ้อ... นายชันแกอยู่ก่อนน่ะ ช่วยถอดเสื้อผ้าของคุณอคินออกด้วย”
“ครับ” ชันรับปาก
ชันรีบจัดการตามที่คุณนายสั่งอย่างรวดเร็ว ถอดเสื้อผ้าของอคินจนไม่เหลือติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว ก่อนจะคลุมร่างเปลือยเปล่าของอคินด้วยผ้าห่ม
“เสร็จแล้ว ก็ออกไปได้” คุณนายออกคำสั่งอีกครั้งหนึ่ง ชันรีบออกไปจากห้องอย่างเร็วรี่
คุณกรองจิตกดมือถือเข้าไปหาคุณลดา คุณแม่บ้านของที่นี่
“พี่ดา ให้ยายหวานเข้ามาในห้องของอคินได้เลยนะ”
ไม่ได้ยินทางนั้นตอบว่าอย่างไร เพียงไม่นาน อารัณก็เดินเข้ามาในห้องนอนของอคินด้วยอาการตัวสั่น หน้าตาซีดเซียว ใบหน้าของอารัณแสดงออกถึงความหวาดหวั่นอย่างชัดเจน
คุณกรองจิตรีบเดินไปลูบแขนของหญิงสาว
“เหมือนที่น้าบอก หวานแค่นอนเฉย ๆ ทุกอย่างคุณคินคงจะจัดการเอง เพียงแต่หนูอย่าขัดขืน หรือว่าอย่าขัดใจเขาก็เท่านั้นเอง จุดประสงค์เรื่องนี้ ทำอย่างไรก็ได้ให้หนูท้องนะ พวกเราต้องการทายาทของศรีตุลาเลิศวานิช”
คุณกรองจิตประคองร่างสวยสมวัยที่สั่นสะท้านพาไปยังเตียงที่มีร่างของอคินนอนหลับอยู่ อารัณอยู่ในชุดนอนแบบสวมบางเบาสีขาวสะอาด ชุดนั้นแทบจะปิดกั้นร่างกายของตัวเองที่อวบสล้างเอาไว้ไม่ได้ ชุดนอนนั้นสั้นแต่ครึ่งขา
นางยิ้มให้อารัณอย่างอ่อนโยน พร้อมกับผลักร่างบางให้นั่งลงไปที่เตียง
“นอนลงไปสิจ๊ะ” อารัณทำตามอย่างว่าง่าย เธอทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนบุญคุณข้าวแดงแกงร้อน และเม็ดเงินที่แม่ของเธอได้หยิบยืมไปจากคุณกรองจิต
อีกอย่างที่อารัณปฏิเสธไม่ได้ เธอรักผู้ชายที่นอนหลับใหลอยู่ข้างกายในตอนนี้ เธอแอบรักเขามาตั้งแต่เด็ก ๆ ผู้ชายที่ดวงตาละมุนอ่อนโยน และพูดจาไพเราะกับเธอ แถมยังใจดี ไม่ว่าอคินจะไปไหนมาไหน เขาจะมีของมาฝากเธอกับน้อง และแม่เสมอ ไม่เคยลืม
“ทำใจให้สบายนะ และตั้งใจทำงานล่ะ”
คุณกรองจิตยิ้มอย่างสมหวัง ก่อนที่นางจะเดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดไฟในห้องให้ด้วย
อารัณนอนลืมตามองเพดาน มีเพียงแสงไฟลอดส่งเข้ามาผ่านผ้าม่านเนื้อบางทางหน้าต่างและประตูที่ระเบียงเท่านั้น
หญิงสาวหายใจไม่ทั่วท้อง นอนใจสั่น แทบไม่อยากจะเชื่อว่า คืนนี้คนที่นอนข้างกายเธอจะเป็นคุณอคิน ผู้ชายในฝัน ที่เธอเฝ้ามองมาตั้งแต่เด็ก มันเกินเอื้อม ความใจดีของเขาที่มีต่อเธอ ทำให้เด็กหญิงอารัณมองเขาด้วยหัวใจที่หวั่นไหว และเด็กสาวก็บอกกับตัวเองว่า เธอหลงรักผู้ชายคนนี้ อคินคือผู้ชายที่เธอเฝ้าปรารถนามาโดยตลอด และเธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะมีโอกาสได้มานอนร่วมเตียงเดียวกับเขา
อารัณยกมือขึ้นมากุมประสานอยู่ที่หัวใจ ใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ คาดเดาไม่ได้ว่า อคินจะตื่นขึ้นมาตอนไหน และทำอะไรกับเธอ
อารัณนอนใจสั่นหัวใจเต้นแรงเข้าไปอีก เมื่อได้กลิ่นแอลกอฮอล์พ่นออกมาจากลมหายใจของเขา ตอนที่อคินพลิกตัวนอนตะแคง พร้อมกับพาดลำแขนลงไปบนหน้าอกของเธอ
“อื้อ...” เขาเปล่งเสียงออกมาจากลำคอ
หญิงสาวไม่รู้ว่าคุณกรองจิตเอาอะไรให้อคินดื่มกิน ทำให้เหมือนคนไร้สติแบบนี้ ทว่าอารัณอาจจะคิดผิดก็ได้ เมื่ออคินชิดใบหน้าของเขาเข้าหาเธอ และรั้งรัดร่างกายของเธอเข้าหาตัวเขาเอง ไม่มีคำพูดจา มีแต่เสียงลมหายใจที่กระเส่าและเร่าร้อนของเขาเป่ารดริน
สาวบริสุทธิ์ ไม่เคยต้องมือชาย ตอนนี้ได้นอนแนบชิดกับร่างเปลือยเปล่ากำยำของอคิน เขาไม่เพียงแต่ซุกหน้าลงมาคลอเคลียเท่านั้น ชายหนุ่มยังคงใช้ปลายจมูกสูดดมตามผิวกายของเธอไปด้วย
ขนแขน ขนขา ขนตามลำตัวของอารัณลุกตั้งชัน เธอเองก็พยายามกลั้นลมหายใจ รู้เพียงแต่ว่า การกระทำของเขาในตอนนี้ ทำให้ร่างกายของเธอร้อนรุ่มขึ้นมา
ฝ่ามือของเขาเริ่มรุกเร้าล้วงคลำไปทั่ว และพยายามถอดชุดนอนที่อารัณสวมใส่ หญิงสาวถูกห้ามไม่ให้ใส่ชั้นใน เพื่อความสะดวกสบายในการนี้ อารัณต้องกลั้นเสียงร้องครางของตัวเองโดยการขบเม้มริมฝีปากเอาไว้แน่น เธอได้รับรู้ถึงส่วนแข็งกลางลำตัวของอคินที่เบียดดัน
“อื้อ... อ้า...” อคินส่งเสียงครางกระสัน
เขารื้อร่นถอดชุดนอนของเธอออกจนได้ อารัณล่อนจ้อน ผ้าห่มที่คลุมร่างของอคินหล่นลงไปที่ข้างเตียง หญิงสาวรับรู้ได้ถึงความเย็นของอากาศภายในห้องจากแอร์คอนดิชัน และอุณหภูมิร้อน ๆ ที่ออกมาจากร่างกายของอคิน
อารัณพ่นลมหายใจออกมาเพื่อระบายความอึดอัด และความขลาดกลัวที่มีอยู่ในจิตใจ หัวใจสาวเต้นแรงตึก ๆ ยิ่งริมฝีปากระร้ายของอคินไล่งับไปตามผิวกายละเอียดของเธอ ร่างบางก็ส่ายสั่น หายใจไม่ทั่วท้อง อะไรจะเสียวแบบสุดจะกลั้นได้แบบนี้ เธอไม่เคยเจอะเจอ
- ผู้เขียน
