เผียะ... แม่ตีเข้าให้
“เป็นสาวเป็นนาง คิดอะไร ๆ แบบนี้”
“โธ่! แม่ ผัวเมียเขาทำอะไร ๆ กันมันเป็นเรื่องปกติ ถ้าไม่ทำสิ ผิดปกติ แล้วพี่หวานของหนูก็สวยหวาน น่ารัก และก็น่า...”
ทำตาเล็กตาน้อย อาทิตยาอยากให้แม่ยิ้มออกมาได้
“แกนี่” แม่ซัดเข้าอีกเปรี้ยง ก่อนจะยิ้มออกมา
“มีข้อความฝากไปถึงพี่หวานไหม”
“ฝากอะไร”
“อ้าว... ก็แม่อยากจะบอกอะไรกับพี่หวานล่ะ”
“เฮ้อ... อยู่เย็นเป็นสุข”
“แค่นี้นะเหรอแม่”
“แม่ไม่รู้จะพูดอะไร แม่จุกในหัวใจจนพูดไม่ออก คำพูดของแม่คาอยู่ตรงนี้”
“แม่คะ” อาทิตยาเข้าไปกอดแม่ แล้วก็หอมแก้มนางด้วย
“หนูกับพี่หวานรู้ดีค่ะ ว่าแม่รักเราสองคนมากแค่ไหน”
ผู้เป็นแม่ที่อัดอั้นตันใจมาทั้งวัน ทำหน้าตาไหล และยิ้มให้กับลูกสาว
“แม่ได้แต่คิดว่า แม่ตัดสินใจผิดหรือเปล่า”
“แม่ไม่ได้เป็นคนตัดสินใจค่ะ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพี่หวาน หากพี่หวานไม่รักคุณคิน หวายเชื่อว่า พี่หวานปฏิเสธหัวชนฝาอย่า
