EP10: ท่านประธานขา... อย่าใจร้ายนักเลย
“แหม เดี๋ยวก็มาน่ะ หนูมุกต้องเอาขนมมาให้แม่ทุกเช้า”
“คงลุกไหวหรอก”
“พ่อใหญ่ว่าอะไรนะ”
“เปล่าครับ ผมไม่ได้ว่าอะไร”
ชายหนุ่มตัดบทด้วยการตักข้าวต้มใส่ปาก แววตาเป็นประกาย เมื่อเรื่องเร่าร้อนเมื่อคืนยังคงฝังแน่นอยู่ภายในสมอง
เขาไม่อาจจะขจัดความรู้สึกอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ออกไปจากสมองได้ ไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว
ผู้หญิงคนนั้น...
คนที่เขารังเกียจนักหนา...
หล่อนหอม หล่อนหวาน และหล่อนก็คับแน่นตอดรัดรึง
เขาแทบเป็นบ้า ยามที่ได้ครอบครองความบริสุทธิ์ของเจ้าหล่อน
ตอนแรกเขาตั้งใจจะลงทัณฑ์ให้หล่อนหลาบจำ แต่สุดท้าย กลับเป็นเขาเอง... เขาเองที่ตกลงไปในบ่วงที่ขุดล่อเอาไว้
ตื่นตัว
