2

2078 คำ
แก้วตาพับผ้าเข้าตู้อย่างเหม่อลอย บางทีก็ยกผ้าขึ้นมาพับ บางทีก็วางผ้าพักลงบนตัก นึกถึงเรื่องที่คุยกับราชสีห์ ทำไมเขาถึงช่างสรรหาคำมาพูดดูหมิ่นเธอได้ขนาดนั้น   ‘ถ้ามั่นใจในฝีมือตัวเอง คิดว่าทำให้ฉันพอใจได้ก็ลองดูสิ จะว่าไปของแปลกๆแบบเธอ ฉันก็ไม่เคยลองเหมือนกันนะ’   เธอได้แต่ยืนนิ่ง กำมือแน่นด้วยความโกรธ แต่ทำอะไรไม่ได้ เขาจงใจดูหมิ่นเธอ ตอนนี้ต้องตามหาลุงกับป้าให้เจอก่อนและสอบถามถึงเรื่องราวที่แท้จริงว่ามันเป็นอย่างไรกันแน่ แก้วตานั้นเป็นคนมีน้ำใจ แม้ไม่ใช่คนรับใช้ในบ้านของนายใหญ่แห่งไร่ราชสีห์แต่เมื่อว่าง เธอจะช่วยทำความสะอาดและปรุงอาหารช่วยในครัว ราชสีห์เปรยตอนนั่งรถมาว่าอาจให้เธอทำงานตามสาขาที่เรียนมาด้วยการช่วยงานการตลาดของไร่หรืออาจจะเป็นผู้ช่วยของเขา ส่วนเงินเดือน คงต้องดูก่อนว่าเธอได้เท่าไร และต้องหักออกเท่าไร เมื่อทำความสะอาดภายในบ้านจนเรียบร้อยและจะเข้าไปดูภายในห้องครัวต่อ ขณะเดินผ่านไปนั้นเธอได้ยินเสียงคุยไม่ดังนัก ที่จำได้ดีว่านั่นน่ะเป็นเสียงคู่ปรับของเธอ   “นายเสร็จฉันแน่”  “แกเอาจริงเหรอนุ่น คราวก่อนนายไล่ตะเพิดมายังไม่เข็ดอีกหรือไง”  “จะพูดอีกทำไมดาว!” นุ่นตวาดเสียงดังขึ้นมาหน่อย ก่อนจะเบาเสียงลง “ใครได้ยินเข้าได้หัวเราะฉันฟันหักสิ … คราวนี้ ฉันมีวิธีให้นายไล่ฉันไม่ลงเลยล่ะ คอยดู”  “ถ้านายจับได้ล่ะนุ่น”  “ก่อนนายจะจับได้ ฉันนี่แหละจะจับนายก่อน เตรียมตัวเป็นคนสนิทของคุณนายไร่ราชสีห์ได้เลยนะเว้ย” นุ่นหัวเราะถูกอกถูกใจปิดท้ายถ้อยคำของตนเอง แก้วตาผละออกจากตรงนั้นตรงเข้าไปในครัว ขี้เกียจจะฟังเรื่องไร้สาระของนุ่นอีกต่อไป จนวันถัดมาเธอถึงเริ่มเข้าใจในบทสนทนาของคู่ปรับอย่างนุ่น  ที่แท้ก็มีงานเลี้ยงในไร่ราชสีห์นี่เอง และนุ่นคงวางแผนอะไรสักอย่างกับราชสีห์ แก้วตาลอบสังเกตนุ่นว่ารายนั้นคิดจะทำอะไรกันแน่ เลยเห็นว่าอีกฝ่ายตามประกบราชสีห์อยู่ตลอดเวลา เสื้อผ้าเครื่องแต่งตัวนั้นดูพยายามประดิษฐ์ให้ดูเซ็กซี่เกินกว่าจะน่าดูน่าค้นหา เสื้อคอถ่วงสีดำนั่นลึกเกือบเห็นทรวงอกที่ดันจนล้นทะลักทลาย คนงานชายในไร่พากันมองตามตาเป็นมัน แต่ราชสีห์นั้นกลับเฉย ไม่แม้แต่จะปรายตามองสักเสี้ยวเดียว เลคกิ้งเอวสูงแนบไปกับเนื้อทั้งขาอวดเนินนูนความเป็นสาวดูเกินงาม จนมีเสียงผิวปากหวีดแซวทุกครั้งที่นุ่นเยื้องย่างผ่านไป แก้วตามองตามแล้วนึกสมเพชอยู่ในใจ ที่แท้นุ่นก็คิดจะจับราชสีห์แบบนี้นี่เอง ได้กันจริงก็เหมาะสมแล้วล่ะ อีกคนผีเน่าๆอีกคนก็โลงไม่สมประกอบผุๆผังๆ จวบจนงานเลี้ยงดำเนินมาได้สักระยะเริ่มมีคนงานแยกย้ายกันกลับเพราะกินอิ่มหนำกันแล้ว แก้วตาเองจึงปลีกตัวกลับเช่นกัน ถึงห้องจัดแจงอาบน้ำสระผม รอจนผมแห้งก็ว่าจะล้มตัวลงนอน   เพล้ง!  พลันเสียงดังขึ้นด้านนอกทำเอาเธอสะดุ้งตกใจ เด้งตัวลุกขึ้นนั่ง  เสียงเพลงด้านนอกยังคงดังอยู่ แล้วเสียงเมื่อครู่นั่นมันอะไร หรือมีใครคิดคดลอบมาขโมยอะไรในบ้านอีก และนี่ก็อาจเป็นขโมยตัวจริงที่เอาเงินเฉียดล้านไปก็เป็นได้ แก้วตาลุกออกจากที่นอน แง้มประตูเปิดเสียงเบา แล้วใช้ความมืดแฝงตัวเพื่อจะจับโจร เธอเดินๆหยุดๆมองไปรอบๆบ้าน แต่แล้วก็ไม่เจอความผิดปกติใดๆ คิดไปว่าตนเองอาจหูเพี้ยน พอจะหันหลังกลับห้อง เสียงเหมือนของตกพื้นก็ดังฝ่าความมืดเข้ามากระทบหูของเธออีกครั้ง แก้วตาจับต้นตอของเสียงได้ว่ามาจากห้องอีกห้องที่อยู่อีกฝั่ง จึงค่อยๆย่องไปจนถึงก็เจอกับเงาดำตะคุ่มๆกำลังก้มอยู่ที่ลูกบิดประตูห้องนั้น แก้วตาเหลียวซ้ายแลขวาหาของที่จะนำมาเป็นอาวุธ เมื่อเจอแล้วเธอหยิบมันขึ้นอย่างเบามือ แล้วย่องต่อไปทางด้านหลัง ก่อนจะเงื้อแขนตั้งท่าเตรียมฟาดลงไปยังหัวของมัน แต่เงานั่นก็หันขวับมาเผชิญหน้า แก้วตาผงะตกใจ “คุณ!” “นั่นจะทำอะไร” ราชสีห์ที่เสียงอ้อแอ้พยายามครองสติของตนเองให้ได้มากที่สุดถามขึ้นอย่างฉุนเฉียว “แล้วคุณมาท่อมๆตรงนี้ทำไม นึกว่าโจร…” “คุณโตขา…” เสียงนุ่นตะโกนดังขึ้นมาจากทางเดิน ร่างสูงราวยักษ์ปักหลั่นสั่นสะท้านราวกับป่วยเป็นไข้ป่า แก้วตาไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร แต่แล้วความอยากเอาชนะนุ่น ก็กระตุ้นให้เธอเดินไปจนประชิดตัวราชสีห์ตัดสินใจยกแขนขึ้นคล้องรอบคอเขา แล้วแปะปากลงบนกลีบปากอุ่นจัดจนร้อนของชายเจ้าของไร่ทันที จากที่คิดจะแกล้งให้นุ่นเห็น กลับถูกราชสีห์กอดรัดแนบแน่นแล้วตอบสนองด้วยการบดจูบอย่างเร่าร้อน และดึงตัวแก้วตาเข้าห้องของเขาไปก่อนหน้านุ่นจะเข้ามาเห็นเพียงเสี้ยววินาที “อื้อ!” แก้วตาเบิกตากว้าง ครางอู้อี้เพราะปากยังถูกราชสีห์ปิดทับเอาไว้มือที่คล้องรอบคอเขาเลื่อนออกโดยไวแล้วกำแน่นทั้งสองข้างออกแรงทุบแผงอกหนั่นแน่นอย่างสุดกำลังให้เขาปล่อย แต่ราชสีห์กลับดันให้เธอถอยหลังจนหงายล้มลงบนเตียงไปพร้อมๆกัน ปากของเธอเป็นอิสระจากราชสีห์แล้วในตอนนี้ แก้วตาคลายกำปั้นออกแล้วดันร่างหนาหนักที่ทาบทับเธออยู่ ปากร้องปรามเขา “ปล่อย…” แต่เสียงห้ามของเธอหายไปอีกครั้งเมื่อถูกราชสีห์จูบเอาราวกับจะสูบลมหายใจของเธอให้ออกมาจนหมดปอด มืออุ่นร้อนข้างหนึ่งเคลื่อนไหวแถวบั้นเอวก่อนจะล้วงเข้ามาเค้นนวดผิวเนื้อที่ไม่เคยต้องมือชายใด มันทั้งนุ่มลื่นทั้งยังหอมหวานจนราชสีห์หมดการควบคุมในตนเอง เขารู้ตัวเมื่อสายไปเสียแล้วว่าถูกวางยาปลุกเซ็กซ์ จนนั่งไปได้พักหนึ่งก็ปลีกตัวเพื่อกลับเข้ามาในห้อง ตั้งใจจะแช่น้ำจนกว่ายาจะคลายฤทธิ์ร้ายลงไป แต่ที่ไหนได้กลับมาเจอเนื้อหวานที่พุ่งเข้ามาหาถึงในปาก ราชสีห์ดันตัวออกก้มมองคนใต้ร่างที่นอนหลับตาพริ้ม เสื้อนอนที่เป็นผ้ายืดถลกขึ้นจนเห็นผิวหน้าท้องเนียนราบเรียบจนต้องกลับลงไปซุกไซ้อย่างเมามันอีกครั้ง ร่างเล็กที่นอนหลับตาอยู่สะท้านแอ่นตัวขึ้นมาทันทีเมื่อถูกแตะด้วยริมฝีปากร้อนผ่าวของเขา “แลกไหมเงินบ้าๆนั่นกับเซ็กส์ของเธอและฉันหนึ่งเดือน”   เสียงแตกพร่าตามแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าเพราะยาร้ายของราชสีห์ถามขึ้นมา  แก้วตานอนนิ่งหัวสมองมึนงงนึกหาคำมาตอบเขาไม่ได้ ราชสีห์ตีคลุมเอาเองเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังนอนนิ่ง “เป็นอันว่าตกลง” เขาถามเองแล้วสรุปเอาเองจนคนที่อ้าปากจะคร้านหมดสิทธิประท้วง ร่างกายของเธอถูกราชสีห์ปลุกเร้าราวกับรู้จักมันดีมากกว่าตัวเธอ  ราชสีห์จุมพิตลงมาอีกครั้ง เขาพยายามควบคุมตนเองไม่ให้เอาแต่ใจรีบปลดปล่อยตามแรงกระตุ้นที่ถูกเร้าจากยา ค่อยๆและเล็มละเลียดชิมริมฝีปากหอมหวานของคนใต้ร่าง มือข้างหนึ่งผลุบหายเข้าไปในเสื้อนอนของเธอ นวดเฟ้นเคล้นคลึงจากด้านหลังจนมาหยุดลงตรงใต้ฐานอก แล้วออกแรงเพียงนิดเดียวดันผ้าห่อหุ้มนั้นออกจากก้อนเนื้อนุ่มนิ่มได้ในที่สุด แก้วตากระตุกตามเมื่อถูกสัมผัสตรงยอดอก มันตอบสนองด้วยการหดเกร็งเป็นตุ่มไต ความรู้สึกเสียววาบระเบิดขึ้นภายในช่องท้องของเธอโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ชายเสื้อถูกเลิกขึ้นและดึงดันออกจากศรีษะได้อย่างง่ายดาย ราชสีห์ตาลุกวาวเมื่อเห็นเงาทรวงอวบอิ่มนั้นแม้ไม่ได้เปิดไฟสว่างจ้าแต่รับรู้ได้ถึงแรงดึงดูดของมันที่ดูท่าจะอวบอัดเกินเนื้อตัวของเจ้าของ เขาก้มลงอ้าปากครอบลงไปเป็นผลให้เจ้าของทรวงอิ่มหลุดเสียงครางหวิว แอ่นตัวขึ้นหาโดยอัตโนมัติ ยกมือขึ้นสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีดำของคนที่กำลังชื่นชมดอกบัวงามของเธออยู่ ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวอีกครั้งเมื่อถูกสัมผัสด้วยชิ้นเนื้อร้อนๆลงบนตุ่มไตแข็งๆ ไม่วายที่อกอิ่มอีกข้างจะถูกนิ้วมือใหญ่โตเขี่ยสะกิดจนเธอต้านทานต่อกระแสอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้านั้นไม่ไหวอีกต่อไป   “ไม่นะคะ…”  ราชสีห์ผ่านผู้หญิงมาไม่น้อย เขาไม่ใคร่จะเจอใครที่ดูไร้ประสบการณ์ แต่กลับตอบสนองต่อการปลุกเร้าของเขาได้รุนแรงขนาดนี้ มันสร้างความอึดอัดที่ก่อตัวมาก่อนหน้านี้ให้ยิ่งมีมากขึ้น จนอยากเข้าไปในตัวเธอเสียเดี๋ยวนี้เลย แต่อะไรบางอย่างกลับบอกให้เขาค่อยๆละเลียดเธอไปอย่าเพิ่งบุ่มบ่าม แล้วผละมาจัดการกับเสื้อผ้าของตนเอง สายตาราชสีห์ไม่คลาดไปจากร่างเล็กที่นอนระทวยตรงหน้า เธอเบี่ยงกายหลบสายตาเขา แต่พอราชสีห์ปลดเปลื้องเสร็จ เขารีบลงไปคลุกร่างร้อนจัดกับเธอทันที ดันให้หันมารองรับจุมพิตเร่าร้อนอีกรอบ มือข้างที่ว่างเคลื่อนลงต่ำ มุ่งหน้าสู่ใจกลางความเป็นสตรีเพศ ก่อนจะแตะมันแผ่วๆผ่านผ้ายืดเนื้อดีแบบเดียวกับเสื้อที่ถูกเขาถอดออกไปแล้ว มือใหญ่นั่นเลื่อนขึ้นไปที่ขอบกางเกงแล้วล้วงทีเดียวผ่านผ้าสองชั้นจนเจอกับเส้นไหมนุ่มละมุนมือปกคลุมเป้าหมายที่เขาต้องการปลุกปั่น “ยะ อย่าค่ะ” เสียงหวานครางแผ่วอย่างหมดแรง  “เธอตกลงแล้วไม่ใช่?” “กะ...แก้วยังไม่ได้ อ๊า!” เธอครางเสียงหลงเมื่อถูกมือใหญ่ร้อนเร่าของราชสีห์แหวกกลีบดอกไม้ที่ไม่เคยบานรับสัมผัสใดๆ เขาแตะสะกิดเขี่ยเกสรในนั้นจนร่างเย้ายวนบิดเร่าเมื่อถูกเร้าจากคนเชี่ยวชาญทางเพศ ก่อนจะยิ่งทรมานไปกว่านั้น เมื่อราชสีห์ออกแรงดึงผ้าสองชิ้นของเธอให้พ้นจากสะโพกแล้วก้มหน้าตามลงไปแตะสัมผัสที่เกสรนั้นบ้าง สัญชาตญาณนักล่าบอกว่าดอกไม้งามนี้ยังสดและสะอาดพอจะลิ้มรส และไม่ผิดหวังเลยสักนิดเดียวที่ตัดสินใจชิม เสียงครางดังขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายเปลือยเปล่าแม้ไม่ขาวแต่เนียนไปหมดทั้งร่าง กำลังส่ายไปมาอย่างทุรนทุราย นิ้วที่ยาวสุดถูกสอดดันเข้าไปในช่องทางอันแสนคับแน่น   “เจ็บ”  เพียงคำเดียวที่ร้องครวญออกมา ราชสีห์ก็เร่งที่อีกนิ้ว สะกิดเร้าให้ช่องทางนั้นพร้อมพรั่งมากกว่าเดิม มันได้ผล นิ้วที่สอดดันนั้นสามารถเข้าไปได้อีกจนสุด ก่อนจะขยับเข้าออก อีกนิ้วยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไป ไม่นานจากนั้นร่างกายของหญิงสาวกระตุกติดๆกันยาวหลายวินาทีพร้อมปล่อยหยาดหยดออกมาจนชุ่มไปหมดทั้งมือของเขา ใบหน้าของเธอนวลแดงระเรื่อ เหงื่อชุ่มตามไรผม เนื้อตัวชื้นเย็นเพราะเหงื่อซึมออกมา เธอปิดตาลงอย่างเหนื่อยล้า ลมหายใจยังคงกระชั้น หัวใจบีบตัวเต้นระรัวเร็วค่อยคลายลง ก่อนจะลืมตาขึ้นมาเมื่อรับรู้ถึงน้ำหนักที่ทาบทับมาด้านบน “คุณโตจะทำอะไรคะ” “ผลัดกันสิ คราวนี้ถึงตาฉันบ้าง” ราชสีห์บอกเสียงพร่าแล้วก้มลงบดจูบเอาอีกครั้ง แก้วตาใจหายวาบ เธอนึกว่าที่ผ่านมานั่นคือจบแล้วเสียอีก แต่นี่อะไร มันเพิ่งจะเริ่มต้นเองหรอกหรือ!          
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม