“ก็ได้ค่ะแก้วยอม”
ราชสีห์ที่ยืนหันหลังให้อยู่นั้นถูกใจกับประโยคเมื่อครู่ ยิ้มมุมปากแล้วเดินขึ้นไปยังด้านบนที่จอดรถทิ้งเอาไว้ ตะโกนขึ้นอย่างทรงอำนาจอีกครั้ง
“ขึ้นรถ!”
แก้วตาเลยกุลีกุจอวิ่งหน้าตั้งตามเขาไป เพื่อจะขึ้นรถตามคำสั่ง ตลอดทางกลับบ้าน แก้วตาพยายามข่มความกลัว อยากถามราชสีห์หลายต่อหลายครั้ง อ้าๆหุบๆปากอยู่หลายที เขาพาลุงกับป้าของเธอไปไว้ที่ใด แต่พอชำเลืองไปทางเขาก็เห็นว่ากำลังขับรถด้วยหน้าตาเคร่งเครียดเลยไม่กล้า จนถึงบ้านในที่สุด
คเชนทร์นั่งรออยู่ในบ้านแล้วตอนนั้น ตอนที่เธอเดินตามหลังราชสีห์เข้าไป เขาสั่งเธอก่อนจะเดินไปสมทบกับน้องชายของเขา
“ไปเตรียมกับแกล้มมาสามอย่าง เบียร์เย็นๆด้วย”
แก้วตารับคำเขาแล้วเลี่ยงออกไป ราชสีห์เดินไปทิ้งตัวลงบนขอบโซฟาอีกด้านตัวเดียวกับที่คเชนทร์นั่งอยู่ “เป็นไงได้เรื่องไหมเล็ก”
“ไม่ยอมสารภาพครับพี่โต คนเมียเอาแต่ร้องไห้ คนผัวก็เงียบ จร
