แกงส้มรู้สึกเหมือนถูกสะกิดเธอจึงหันไปตามเสียงเรียก แล้วร่างกายเธอก็แทบกลายเป็นหินเมื่อดาราหนุ่มในดวงใจยืนอยู่ตรงหน้า
“พี่...พี่เตเต้...”
“น้องสนใจเป็นแดนเซอร์ให้พี่เตเต้มั๊ยฮ้า” เจ้ปลาเอ่ยถามพลางยิ้มหวานหยดย้อยเพราะอยู่หน้ากล้องนับสิบตัว “ถึงทีมน้องจะไม่ชนะเลิศแต่ฝีมือของน้องเข้าตาทีมงานเรามากเลยฮ้า”
“กรี๊ดๆๆ เอาเลยแกงส้ม อย่าปล่อยโอกาสหลุดมือไปนะ” เพื่อนๆ ต่างผลักหลังให้แกงส้มก้าวเข้าไป เด็กสาวหันไปมองทางไอริณที่ยิ้มพยักหน้าให้กำลังใจ
“สนใจมากๆเลยค่ะ”
“งั้นถ้าน้องสะดวกเมื่อไหร่โทรหาเจ้เลยนะฮ้า เรียกพี่ว่าเจ้ปลาก็ได้ เจ้เป็นผู้จัดการของเตเต้คุงฮ้า”
“หนูจำได้ค่ะ เคยเห็นหน้าพี่ในทีวี” แกงส้มรับนามบัตรมาถือไว้ด้วยมือที่สั่นเทา “หนูจะรีบโทรไปนะคะ”
“หวังว่าเราคงได้ร่วมงานกันนะฮะ” เตชินท์เดินมาจับมือกับแกงส้มแต่สายตาของเขากลับจ้องเขม็งไปทางไอริณ แววตาของเขาทำให้หญิงสาวเกือบลืมหายใจ
