“ลัลชอบไส้อั่วมั้ย หอมๆ เลย” เขาถามแต่พาฉันมาหน้าร้านแล้ว ฉันยิ้มขำๆ
“เอาสองอันเจ้า” ฉันยิ้มให้คุณลุง ออ มันเป็นชิ้นไม่ใหญ่มากนะ ตัดมาจากขดใหญ่
“ได้เลยสาวน้อย ป๊าดโถะ เปิ้นตึงเปิงกันแตะ มาจ่วยตรวจซอยข้างนี่แม่นก่อ ลุงแถมหื้อแหมอัน”
(ได้เลยสาวน้อย โอ้โห เหมาะสมกันจริงๆ มาช่วยงานซอยข้างๆ นี้ใช่มั้ย มาลุงแถมให้อีกอัน)
คุณลุงท่าทางอารมณ์ดีพูดไปยิ้มไปแล้วตัดไส้อั่วชิ้นอ้วนๆ ให้อีกชิ้น
“เอาข้าวนึ่งก่อน้อง” (เอาข้าวเหนียวไหม)
“เอาสิบบาทสองถุงเจ้า”
“ได้แล้ว” คุณลุงรับเงิน ส่งยิ้มมาให้อย่างเป็นมิตร
“ขอบคุณเจ้า” ฉันขอบคุณยิ้มกว้าง ส่วนคนข้างตัวก็ขอบคุณแล้วยิ้มอย่างสุภาพ แน่นอนว่าดูดีมากเสียจนสาวๆ ที่เดินอยู่บริเวณนั้นมองตาม บางคนที่มากับเพื่อนเป็นกลุ่มก็กรี๊ดกร๊าดกันเบาๆ อานุภาพเสื้อกาวน์สั้นเมื่อประกอบกับใบหน้าหล่อจัด หุ่นนายแบบ ท่าทางธรรมดาแต่ดูเป็นธรรมชาติและแสนจะมีเสน่ห์ ไม่แปลกที่จ
