เพื่อน.. ที่ไม่เห็นเราเป็นผู้หญิง??

1140 คำ

ฉันเดินเข้ามาในห้องธนาคารเลือด ยังไม่ทันจะวางกระเป๋าเข้าชั้นวางของ “แกกกกกก เมื่อกี้คุยไรกันอะ พี่หมอหูแดงเลยอ่า” แก้มเกาะแขนฉันแล้วถามออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “กะ..ก็ไม่มีอะไรพิเศษ ไปกินเตี๋ยวมาเฉยๆ” ขยับแขนออกมานิดหน่อยแล้ววางกระเป๋า เดินไปหยิบกาวน์ยาวมาสวม ยายตัวเล็กก็ตามมาถาม “แล้วทำไมไปกินข้าวด้วยกันอะ ไหนแกว่าวันนี้ไม่ได้นัดเที่ยงนี่ เค้าเลยนอยด์ที่ทิ้งแกไว้คนเดียว” “บังเอิญเจอแถวหน้าร้านกาแฟ ไม่มีไรหรอก” จะให้บอกว่าเขาคุยงานกับสาวสวยในร้านกาแฟ คงต้องโดนซักฟอกจนขาวสะอาดแบบไม่ต้องใช้ไฮเตอร์แน่ “แน่ใจนะ อย่าให้เค้ารู้นะว่าแกปิดอะไร เค้างอนจริงๆ ด้วย” “ไม่เอาน่า ไม่มีไรหรอก” “ลัล ตอนเค้าจีบกับภูมิยังเล่าให้ฟังเลย เค้ามีเซนส์ว่าไม่ใช่แค่นั้นชะ” แก้มหรี่ตาจับผิด ฉันถอนหายใจ ต้องบอกแล้วมั้งแบบนี้ “ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เขาแค่ไปคุยงานกับลูกสาวเครือบริษัทนำเข้าอุปกรณ์ก

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม