รอยรักผู้กองจอมเถื่อน

บทที่13 เรื่องน่าอาย ยิ่งทำให้เกลียด

แพรพลอยที่นอนหันหลังให้คมเดชอยู่ขยับตัวจะลุกขึ้นโดยใช้ผ้าห่มนวมผืนหนาพันทับร่างบางเปล่าเปลือยของตัวเองไว้ แต่พอแพรพลอยขยับตัวจะลุกขึ้นคมเดชก็ขยับตัวลุกขึ้นตามมาคว้าตัวเมียไว้แล้วรวบกอดแพรพลอยไว้ทั้งตัว

"จะไปไหน พลอยโกรธพี่เหรอ"

"จะไปเข้าห้องน้ำ ฉันไม่ได้โกรธแต่ฉันเกลียด คนสกปรก" แพรพลอยสะบัดตัวจะออกจากอ้อมอกแกร่ง น้ำตาไหลเมื่อนึกถึงภาพที่คมเดชบังคับให้ตัวเองดูดกลืนน้ำรักของเขาเข้าไป

"โกรธที่พี่บังคับให้พลอย...."

"ไม่ต้องพูดได้ไหม ฉันไม่ใช่อีตัวของคุณนะ พอกันทีกับคนเลวๆ อย่างคุณ คุณอยากทำอะไรคุณก็ทำไปเลย จะเอาฉันไปประจานที่ไหนอีกก็เชิญ แต่ถ้าพ่อกับแม่ฉันรู้เรื่องอุบาทว์ๆ ที่คุณทำกับฉันละก็ฉันจะเกลียดคุณไปจนวันตายคุณจำไว้เลยนะ"

"พลอย พี่ไม่เคยคิดจะทำให้พลอยอายหรือเอาเมียไปประจานเลยนะครับ พี่ก็แค่หึงและอยากยึดพลอยไว้กับพี่ก็เท่านั้น" คมเดชพูดแก้ตัวและซบหน้าลงกับแผ่นหลังขาวเนียนของเมีย

"ถ้าไม่คิดจะทำให้อายก็ลบรูปทิ้งสิ" แพรพลอยพูดสวนมาทันที

"โอเคพี่ลบทิ้ง ลบเลย" คมเดชรับคำเพราะต้องการเอาใจทำให้เมียอารมณ์ดีขึ้น

"ลุกขึ้นไปลบเลยแล้วก็ปล่อยฉันด้วยจะเข้าห้องน้ำ เหม็นคาวไอ้....." แพรพลอยพูดแล้วเบ้ปากหลับตาลงแล้วไม่พูดต่ออีก

"เหม็นคาวที่ไหน น้ำพี่ออกจะดี ไม่เคยได้ยินเหรอกินแล้วบำรุงผิวนะจ๊ะเมียจ๋า" คมเดชพูดแล้วก้มลงหอมไหล่มนขาวเนียนของเมียเบาๆ

"ไอ้ตำรวจลามก หยุดพูดเลยห้ามทำแบบนี้กับฉันอีกนะปล่อยสิ"

"ยังโกรธผัวอีกหรือ งั้นเอาอย่างนี้ดีไหมรอบต่อไปพี่ทำคืนให้พลอยดีมั้ย พลอยทำให้พี่แล้ว พี่ก็ทำให้พลอยบ้างดีไหมที่รัก"

"ไม่เอา ปล่อยได้แล้วฉันจะอาบน้ำแต่งตัวกลับบ้านแล้ว"

"ไม่ให้กลับพี่อุตส่าห์แลกเวรลางานมานะ พลอยค้างกับพี่นะคืนนี้พี่ไม่อยากนอนคนเดียว" คมเดชอ้อนเมียเสียงหวาน

"จะบ้าเหรอ ฉันจะมานอนค้างกับคุณได้ยังไงฉันต้องกลับบ้าน ปล่อยฉันหิวน้ำแล้วก็ปวดฉี่ด้วย" แพรพลอยแหวใส่คมเดช

"โอเค พี่ให้ไปฉี่ให้ไปกินน้ำก็ได้ เข้าใจอยู่ว่าพลอยคงคอแห้ง เมื่อกี้พลอยก็ร้องครางเสียวซะขนาดนั้นก็คงจะคอแห้งแหละ" คมเดชพูดแซวเมีย

"ไอ้บ้า" แพรพลอยด่าคมเดชแล้วผลักตัวออกรีบเดินเข้าห้องน้ำไป เสร็จแล้วก็เดินกลับออกมาจากห้องน้ำในชุดคลุมอาบน้ำตัวใหญ่ของคมเดช ออกมาถึงคมเดชก็เอาน้ำเปล่ากับน้ำส้มคั้นเย็นๆ มาเสิร์ฟให้เมียเรียบร้อย

"ดื่มน้ำก่อนสิเมียจ๋า" คมเดชบอกแพรพลอย แพรพลอยจึงยกน้ำขึ้นดื่มแต่ก็วางลงอีกครั้ง 

"คุณใส่อะไรลงไปในน้ำหรือเปล่า" แพรพลอยถาม

"โอ๊ย ผมไม่วางยาคุณหรอกน่า เอาเมียแบบไม่มีสติไม่สนุกเท่าเมียนอนร้องครางอย่างมีความสุขหรอกนะ"

"ไอ้....." แพรพลอยพูดแค่นั้นแล้วส่งค้อนตาคมใส่คมเดชพร้อมกับยกน้ำขึ้นดื่ม เมื่อแพรพลอยดื่มน้ำเสร็จก็เดินไปก้มเก็บเสื้อผ้าชุดนักศึกษาที่คมเดชเป็นคนถอดทิ้งไว้ขึ้นมาถือไว้แต่ยังไม่ทันได้เดินไปเปลี่ยนชุดคมเดชกลับเข้ามาเกาะเกี่ยวเอวบางไว้แล้วรั้งมานอนบนเตียง

"ยังไม่ต้องใส่เสื้อผ้าหรอกเพราะเดี๋ยวก็ต้องถอด"

"นี่คุณ จะทำอะไรอีกฉันต้องกลับบ้านแล้วนะ"

"ยังไม่ให้กลับ พี่ยังไม่หายคิดถึงพลอยเลยนะขอพี่รักพลอยอีกหน่อยนะ"

"ไม่ ไม่เอาแล้วนะไอ้บ้ากาม"

"แต่พี่อยากเอาอีก ขออีกยกนะไม่ค้างด้วยกันก็ได้แต่พี่ขอตุนไว้ก่อนนะเมียจ๋า" คมเดชบอกเมียและใช้มือดึงสายผูกเอวชุดคลุมอาบน้ำออก มืออีกข้างก็ลูบไล้สะโพกมนขาวเนียนไปมา ค่อยๆ ไล้ไต่ขึ้นมาจับหน้าอกอวบอิ่ม บิดบี้เม็ดเชอร์รี่สีสวยแล้วก้มลงใช้ลิ้นดูดดึงสองเต้าสวยเสียงดังจ๊วบจ๊าบ

"พอแล้ว ฉัน.... ฉันจะตายอยู่แล้วนะ"

"ทำไม พลอยเสียวใช่ไหม เสียวก็ร้องออกมาเลยเมียจ๋า เสียงร้องอ้อนผัวของเมียจ๋าน่าฟังออก"

"อย่ากัด ฉันเจ็บ" แพรพลอยร้องบอกคมเดชมือก็ทุบไปที่หลังแกร่งของคมเดชแรงๆ เมื่อคมเดชเผลอลืมตัว ดูดเม้มเต้าสวยแรงด้วยความลืมตัว เมื่อโดนเมียตีเข้าให้คมเดชจึงปล่อยเต้าเลื่อนขึ้นไปดูดเม้มซอกคอขาวเนียนของแพรพลอยแทน

"อย่าทำรอยอีกนะคุณ ฉัน...." พลอยพูดดุคมเดชอีก

"พลอยอย่าพูดเยอะได้ไหม ไม่เสียวบ้างหรือไง งั้นพี่ไม่ดูดแล้วก็ได้เริ่มเลยนะ" คมเดชส่งนิ้วเข้าไปสำรวจความพร้อมของเมียแล้วเลื่อนตัวลงมาต่ำ

"ให้พี่ทำให้พลอยคืนดีไหม แต่พี่ว่าตอนนี้พลอยพร้อมแล้วพี่ว่าเอาไว้คราวหน้าดีกว่านะครับ" คมเดชพูดเสร็จก็เปลี่ยนเป้าหมายจากเดิมที่ตั้งใจจะดูดเลียช่อดอกไม้สวยให้เมียแต่ก็เปลี่ยนใจดึงมือเรียวสวยออกมาจับท่อนเนื้อของตนเองแทน นิ้วมือยาวก็ยังทำหน้าที่สอดแหย่เข้าออกให้เมียอย่างไม่ขาดช่วง

"พลอยจับมันหน่อย มันเป็นของพลอยคนเดียวนะครับ" คมเดชบอกเมียและชักนำให้แพรพลอยใช้มือรูดท่อนลำใหญ่ขึ้นลงอยู่ชั่วครู่

"ฮ่า โอ๊ย พลอย พี่ไม่ไหวแล้ว" คมเดชพูดเสร็จก็ดึงนิ้วออกจากช่องทางรักและนำพาท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปโจนจ้วงยังช่องสวาทแทน

"อึก โอ๊ย..." แพรพลอยร้องอุทานออกมาเบาๆ ด้วยความจุกจากแรงตอกอัด แต่หลังจากนั้นร่างกายก็สามารถปรับตัวรับตัวตนของคมเดชได้ คมเดชโยกตัวทำรักให้เมียก่อนจะเปลี่ยนท่ารักให้แพรพลอยนอนคว่ำหน้าลงและยกตัวขึ้นในท่าคุกเข่าและทำรักกับเมียต่อจนสุขสมปล่อยน้ำรักออกมาข้างนอกจนแผ่นหลังขาวเนียนของแพรพลอยจนชุ่มไปด้วยน้ำรักของคมเดช

ทั้งแพรพลอยและคมเดชเหนื่อยหอบจนฟุบลงนอนเกยทับกันอยู่บนหมอนใบใหญ่

"ออกไปได้แล้วฉันเหนื่อยและก็หนักด้วย" แพรพลอยบอกคมเดชที่นอนทาบทับตัวเองอยู่

"พี่ยังไม่เหนื่อย และยังไม่หมดรักพลอยเลย ขึ้นมารีดน้ำให้พี่อีกรอบนะคนดี" คมเดชพูดเสร็จก็ยกตัวแพรพลอยขึ้นมาควบขี่ตนเองและทำรักกันจนเสร็จสมไปอีกรอบ จนแพรพลอยหมดแรงหลับคาอกของคมเดชไป

แพรพลอยหลับไปเพราะความเหนื่อย ตื่นมาอีกทีก็เย็นมากแล้ว เมื่อรู้สึกตัวตื่นก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ มีเสียงเรียกเข้าจึงลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมมาใส่แล้วเดินไปรับโทรศัพท์

"ค่ะคุณป๋า พลอยกำลังจะกลับค่ะพอดีวันนี้ติดทำรายงานกลุ่มกับเพื่อนๆ" แพรพลอยโกหกพ่อไปคำโต

"ขับรถกลับบ้านดีๆ นะลูกเจอกันที่บ้านเลยนะ พ่อก็เป็นห่วงคิดว่าวันนี้พลอยจะเข้ามาที่ร้าน"

"ค่ะพ่อ พอดีพลอยมีงานด่วน ยังไงพลอยเอาแบบให้คุณป๋าดูหลังมื้อค่ำนะคะ เจอกันที่บ้านนะคะ" แพรพลอยบอกพ่อแบบรีบตัดบท เพราะพ่อตัวดีของแพรพลอยตื่นแล้วก็ได้เดินมาอ้อนและโอบกอดเมียไว้ทางด้านหลัง

"แค่นี้ก่อนนะคะคุณป๋าพลอยจะได้ขับรถ วันนี้รถน่าจะติดด้วยค่ะคงถึงบ้านมืดหน่อยนะคะ"

"ได้ลูก ไว้เจอกันที่บ้านนะลูกนะ" แพรพลอยวางสายจากพ่อไปแล้วหันมาผลักคมเดชออก แต่ข้อความไลน์จากหรัญญ์กลับเด้งขึ้นมาพอดี

"เพราะอย่างนี้ใช่ไหมพลอยถึงไม่รับรักพี่ ทำไมไม่บอกว่าพลอยมีแฟนแล้ว เขาเป็นสามีพลอยแล้วใช่ไหม" หรัญญ์ส่งข้อความมาพร้อมกับส่งรูปที่คมเดชกำลังอุ้มแพรพลอยที่สระน้ำ รูปที่คมเดชโอบกอดแพรพลอยที่ลานจอดรถ เมื่อแพรพลอยเห็นข้อความที่หรัญญ์ส่งมาก็ถึงกับมือไม้สั่นจนโทรศัพท์ร่วงลงพื้น คมเดชที่เห็นเหตุการณ์จึงก้มลงไปเก็บมือถือขึ้นมาดู ก้มลงอ่านแล้วก็ยกยิ้มอย่างพึงพอใจที่ศัตรูหัวใจอย่างหรัญญ์ได้รับรู้เรื่องของเขากับแพรพลอยโดยที่คมเดชไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย

"ไอ้คนเลว คุณทำแบบนี้ทำไม ทำให้ฉันต้องอับอายทำไม" แพรพลอยพูดตัดพ้อแล้วยกมือขึ้นตบหน้าคมเดชจนหน้าหัน

"โอ๊ย พลอยมาตบพี่ทำไม พี่ไม่ได้เป็นคนส่งรูปพวกนี้ให้ไอ้หน้าตี๋นั่นดูนะ" คมเดชบอกแพรพลอยเอามือกุมหน้าที่รู้สึกชาจนทำให้หูอื้อจากแรงตบของเมีย

"ไม่ใช่คุณแล้วจะใครวะ ก็มีแต่คุณที่รู้เรื่องนี้ คุณยังเอาเรื่องรูปมาขู่ฉันอยู่เลย คุณมันเลวจริงๆ" แพรพลอยด่าว่าโวยวายใส่คมเดช

"เออ พี่ขู่พลอยเพราะอยากให้พลอยมาหาพี่จริง แต่พี่ไม่ได้ส่งรูปพลอยให้ไอ้บ้านั่นดูจริงๆนะ"

"ถ้าไม่ใช่คุณแล้วมันจะเป็นใคร หมดกันชีวิตฉัน ฉันเกลียดคุณ ถอยไปฉันจะกลับบ้าน ขอให้เราจบกันแค่นี้อย่ามาบังคับอะไรฉันอีก คุณมันเลว"

"บอกว่าไม่ได้ทำไงเล่า บอกก็เชื่อกันบ้างสิวะ" คมเดชขึ้นเสียงดุแพรพลอยบ้าง

"แล้วใครทำ" แพรพลอยตวาดใส่คมเดชแล้วตรงเข้าไปทุบตีคมเดชด้วยความแค้นใจ

"พี่ไม่รู้ ถึงพลอยตีพี่ให้ตายพี่ก็ยังยืนยันว่าพี่ไม่ได้เป็นคนทำ พี่จะทำแบบนั้นทำไมในเมื่อพี่ก็รู้ว่าพลอยเป็นเมียและมีพี่เป็นผัวคนแรก ถ้าพลอยชอบไอ้บ้านั่นก็คงนอนกับมันไปนานแล้ว พี่ก็ยอมรับนะว่าไม่พอใจและหึงพลอยแต่พี่ไม่บ้าเอาเมียตัวเองไปประจานหรอกนะ" คมเดชพูดอธิบายจนแพรพลอยได้สติคิดตามจึงหยุดทุบ

"แล้วใครเอาเรื่องน่าอายพวกนี้ไปประจานฉัน ทำแบบนี้ทำไม" แพรพลอยพูดอย่างใช้ความคิด

"พี่ว่าเป็นคนใกล้ตัวพลอย หนึ่งในเพื่อนสนิทพลอยที่อาจจะแอบชอบไอ้หน้าตี๋อยู่ก็ได้นะ คนที่สนิทกับพลอยที่สุด รู้ความเป็นไปของพลอยอย่างละเอียดคนนั้นแหละ"

"วันนั้นที่ลานจอดรถ กับที่งานเลี้ยงของพี่หรัญญ์ก็มีนิ้วนางที่รู้เรื่อง แต่นิ้วนางน่ะหรือเป็นคนทำเป็นไปไม่ได้หรอก"

"เป็นไปได้หรือไม่ได้ก็ต้องคอยดูกันต่อไป" คมเดชพูดอย่างใช้ความคิด ใครกันที่จ้องจะทำลายเมียเขา

"คุณไม่ต้องมาโยนความผิดให้คนอื่นเลย คุณนั่นแหละที่ไม่ยอมจบเรื่องบ้าๆ นี่ ฉันเกลียดคุณจริงๆเลยได้ยินไหม" แพรพลอยพูดว่าคมเดชด้วยความทุกข์ใจ ร้อนใจ กังวลใจไปหมด กลัวพ่อแม่จะทราบเรื่องนี้เข้าแล้วกลัวพ่อจะเสียใจจนรับไม่ได้

"จะจบได้ยังไงวะ เอากันจนน้ำจะท่วมเตียงอยู่แล้ว ลืมไปหรือไง"

"ไอ้บ้า หยุดพูดนะฉันไม่ได้เต็มใจ ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ ถ้าพ่อฉันรู้ท่านคงใจสลายที่มีลูกสาวเลวๆ อย่างฉัน" แพรพลอยแหวใส่คมเดชและร้องไห้น้ำตาไหลพรากเมื่อคิดถึงพ่อของตัวเองขึ้นมา

"พลอย ไม่เอาน่ามีผัวไม่ได้เลวเสียหน่อย เอาอย่างนี้ดีไหมพี่จะพาพลอยไปเจอพ่อแม่พี่ แล้วบอกให้ท่านมาสู่ขอพลอยกับพ่อแม่ดีไหม เราก็หมั้นหมายกันเอาไว้ก่อน พลอยเรียนจบแล้วค่อยแต่งงานกัน" คมเดชเข้ามากอดปลอบเมียแล้วพูดเสนอทางออก

"พ่อฉันไม่ยอมหรอก คุณยังไม่รู้จักพ่อฉันดีพอ ปล่อยฉันได้แล้วฉันจะรีบกลับบ้านเดี๋ยวเรื่องมันจะวุ่นวายไปมากกว่านี้"

"งั้นไปอาบน้ำกัน ตัวพลอยมันเปื้อน...."

"รู้แล้ว ไม่ต้องย้ำ อาบน้ำเสร็จคุณไม่ต้องไปส่งฉัน กลับบ้านไปเลยแล้วช่วงนี้คุณต้องไม่บังคับฉันมาเจอบ่อยๆ ได้ไหม ฉันอยากมีสมาธิกับการเรียนไม่อยากกังวลเรื่องคุณป๋า แล้วไอ้คนที่แอบถ่ายฉันถ้ามันไม่ใช่คุณส่งรูปไปจริงๆ มันก็เหมือนฉันกำลังตกเป็นเป้าให้เขาเล่นงานอยู่"

"ตามใจเมียทุกอย่างเลย พี่เห็นด้วยว่าพลอยกำลังเป็นเป้า พี่กลับก็ได้และจะช่วยสืบเรื่องนี้อีกแรงนะ แต่ว่าคราวนี้จะกลับไปทำงานเป็นเดือนเลยคงคิดถึงเมียแย่ ขอลงอ่างทิ้งทวนนะ" คมเดชพูดเสร็จก็อุ้มเมียเดินพาเข้าห้องน้ำไป ไม่สนใจอาการขัดขืนทุบตีตนเองแต่อย่างใดเพราะอีกประเดี๋ยวเขาจะจัดการทำให้เสียงโวยวายนั้นกลายเป็นเสียงร้องครางแทน

ย้อนไปเมื่อช่วงบ่ายของวันนี้หรัญญ์ที่เพิ่งตื่นนอนเพราะเมาหนักตั้งแต่เมื่อคืนก็ได้รับข้อความไลน์จากผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้เปิดเผยหน้าตาส่งมาบอกเขาว่า

"ถ้าฉันเป็นคุณคงไม่คิดจะเอาอีนี่เป็นแฟน มันก็แค่อีนางวันทอง กากี มันมีผัวแล้วก็ยังมาให้ความหวังคุณอีก" ผู้หญิงนางนั้นส่งข้อความมาพร้อมกับรูปของแพรพลอยและคมเดชที่ลานจอดรถและริมสระน้ำเป็นรูปที่คมเดชอุ้มแพรพลอยอยู่

"คุณเป็นใคร รู้จักน้องพลอยกับผู้ชายคนนี้เหรอ" หรัญญ์พิมพ์ถามไป

"ฉันก็เป็นคนที่หวังดีกับคุณ แต่ไม่เคยอยู่ในสายตาคุณไง" ผู้หญิงนางนั้นส่งมาแล้วก็ไม่ตอบสิ่งใดอีก