“แกนี่มันเด็ดจริงๆ นะแต่เสียใจด้วยนะ ที่แกคงไม่รอด” ฉันมองไปรอบๆ ตอนนี้ก็พบกับชายฉกรรจ์สี่คนที่เดินมาประกบกับชายคนนั้น พวกเขากำลังมองฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะเปิดกระเป๋าฉันและเทของในนั้นออกมาที่พื้นจนหมด พวกนั้นมองดูของฉันและส่ายหน้าไปมา แต่ดันไปหยิบกล่องสำคัญที่ฉันหวงมากที่สุด
“เฮ้ นี่มันกล่องอะไรกัน?”
“อย่าเปิดนะ อย่าเอาไปนะ!”
“ฮ่าๆ แสดงว่าของสำคัญ กูว่าเป็นทองแน่เลยว่ะ” ชายคนนั้นยกยิ้มกันอย่างสนุก ก่อนจะค่อยๆ เปิดกล่องที่ฉันหวงแหนเท่าชีวิต นาทีนั้น ฉันแทบไม่สนใจอะไรเลย วิ่งตรงไปหาชายคนนั้นและ...
ผลัวะ
“อ๊าก อีนี่มันต่อยกู!”
“อย่าแม้แต่จะแตะต้องของๆ ฉันนะ” ฉันนั่งลงและคว้าเป้มาเก็บของทุกอย่างใส่กระเป๋า ก่อนจะเงยหน้ามองสบตากับชายสี่คนที่ล้อมวงฉัน สายตาของฉันหวาดกลัวไปหมด น้ำตามากมายไหลอาบแก้มทั้งสอง เพราะฉันมัวแต่หวงของเลยไม่รู้เลยว่าตอนนี้พี่ฟีนิกซ์ตามมาทันหรือเปล่า
“ในเมื่อไม่
