“แล้วพี่อยากได้อะไรล่ะ?”
“ก็มากกว่าได้กอด ได้ลูบ...” ฉันใจเต้นรัวกับสิ่งที่พี่ฟีนิกซ์พูด ฉันเข้าใจดีทุกอย่างนะที่เขาพูด แต่ทำไมหัวใจมันกลับเต้นรัวแบบนี้ก็ไม่รู้สิ มันเหมือนกับว่าเขากำลังอดทนรอฉันอยู่ยังไงยังงั้นเลย ฉันได้ฟังเรื่องราวของเขาจากพี่ไอติม พี่ฟีนิกซ์เป็นแบดบอยฟันไม่เลือก ถ้าฉันยอมเป็นของเขา คนอย่างเขาก็จะไม่มีวันหยุดหรอก นอกซะจากเขาอยากหยุดและทำมันเพื่อฉัน เหมือนที่ทำกับแฟนเก่าที่ชื่อใบหม่อน
“เงียบทำไม คิดอะไร”
“เปล่า พี่รีบไปเหอะ พรุ่งนี้หนูจะทำอาหารเช้าไว้รอนะ”
“เนปจูน ถึงยังไงเธอก็คือแฟนของฉันนะ จำเอาไว้...” ใบหน้าของพี่ฟีนิกซ์ผงกมามองฉัน เขามองฉันด้วยสีหน้าที่ทำให้ฉันมั่นใจแบบนั้น จนฉันผุดยิ้มให้กับเขาและยกมือลูบไปที่แก้มหนาของเขาเบาๆ
“หนูเข้าใจ แค่หนูได้อยู่กับพี่แบบนี้ มันก็คุ้มค่ามากแล้วจริงๆ สำหรับหนู”
“...”
“หนูชอบพี่นะพี่ฟีนิกซ์” ฉันไม่กล้าแม้แต่จะบอกรักเขาด้วย
