“ใช่ที่ไหนเล่า เอาเป็นว่าพี่อนุญาตแล้วนะ” ฉันมองพี่ฟีนิกซ์ที่พยักหน้ารับ ก่อนจะส่ายหน้าไปมา ฉันเองก็เขินนะที่ต้องจุ๊บแก้มเขาแบบนั้นอะ แต่จะทำยังไงได้เล่า สายตาของฉันเหลือบไปมองที่ต้นคอขวาของเขา ฉันสงสัยมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ แล้วนะว่ารอยสักรูปนกกางปีกของเขามันคือนกอะไรกันแน่ ฉันเอื้อมมือไปแตะที่ซอกคอของเขา
“รอยสักพี่รูปนกอะไรเหรอ?”
“ให้ทาย”
“อืม นกอีแร้ง”
“มีตาหรือเปล่าเนี่ยยัยเตี้ย ดูยังไงว่ารอยสักรูปนกฉันคือนกอีแร้งวะ!”
“ก็หนูไม่รู้ พี่ให้หนูทายเองนะ จะมาโวยวายทำไมเนี่ย” พี่ฟีนิกซ์ออกอาการฉุนสุดๆ ที่ฉันบอกว่ารอยสักรูปนกของเขาคือนกอีแร้ง ก็ใครจะไปรู้กันเล่า ฉันก็เดาๆ ไปนั่นแหละ เป็นรูปนกกางปีกสยายสวยงาม และตรงนี้ล่ะที่ทำให้ฉันจดจำพี่เขาจนถึงเดี๋ยวนี้ ใบหน้าหล่อมองฉันอย่างหงุดหงิด
“รู้จักนกฟีนิกซ์หรือเปล่า?”
“นก... ฟีนิกซ์ ชื่อพี่น่ะเหรอ”
“อือ นกฟีนิกซ์ที่เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ตัวหนึ่งภา
