“...”
“ไม่เอา ไม่ให้ไป พี่ไม่ให้เนปไป คืนเดียวก็ไม่ให้ไป” พี่ฟีนิกซ์กอดฉันแน่นราวกับไม่อยากให้ฉันไปไหน แต่ฉันก็ได้ยืนนิ่งอยู่แบบนั้น รับรู้ถึงน้ำเสียงของเขาที่อ่อนลง ฉันไม่ได้อยากไปจากเขาเลยสักนิด ฉันไม่ได้อยากจะหายไปจากเขาเลยแม้แต่วินาทีเดียว แต่ฉันก็ต้องตัดปัญหาตอนนี้ด้วยการผลักอกเขาออก จนพี่ฟีนิกซ์มองฉันอย่างอึ้งๆ
“หนูจะไป เพราะตอนนี้หนูแค่อยากให้เราสองคนหยุดทะเลาะกันเรื่องนี้ เพราะถ้ากลับไปด้วยกันตอนนี้ก็มีแต่จะทำให้เราไม่สบายใจกันมากขึ้น”
“เนป...”
“หนูให้พี่ได้ทุกอย่างนะพี่ฟีนิกซ์ แต่สิ่งเดียวที่หนูจะไม่มีวันเสียไปเลยคือพี่ แล้วพี่ล่ะ เสียหนูไปได้หรือเปล่า?” คำถามนี้ฉันเคยถามพี่ฟีนิกซ์แล้วไง และเขาก็ตอบมาอย่างชัดเจนแล้ว ฉันอยากให้เขามั่นใจว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้เขาอยู่กับฉัน ไม่ว่าจะถูกมองว่าเป็นตัวร้ายก็ตามที แต่ฉันจะไม่มีวันมานั่งแอ๊บเพื่อปล่อยให้พี่ฟีนิกซ์โดนแย่งไปง่ายๆ แน่
