"อืม เจี้ยนหวาข้าอยากจะถามเจ้าเสียนานแล้ว รอยสักที่กายของเจ้า เจ้าคิดอันใดถึงสักมันขึ้นมา มันมีความหมายใดหรือไม่ สตรีนั้นมิควรมีสิ่งใดบนผิวกายมิใช่หรือ ชุดของเจ้าอีกเล่าเหตุใดจึงแตกต่าง บางคราข้าก็สงสัยและหลงลืมไป เพราะยามข้าผ่านสำนักชีในทุกครา พวกนางก็มิได้โดดเด่นเช่นตัวเจ้า "
เจี้ยนหวาเหล่ตามองไปที่หย่งฉีและสะบัดสายตาออกไปใส่เบาๆ เอ่ยอย่างมิเต็มใจจะกล่าวถึงขึ้นมา
"รอยสักนี้ติดกายข้ามาตั้งแต่ครั้งยังเยาว์ ข้าเป็นเด็กกำพร้า มารดาของข้านั้นนางคือผู้ใดข้านั้นก็มิอาจจะรู้ได้ เบาะแสเดียวคงจะเป็นสัญลักษณ์ดอกไม้แดงและรอยสักนี้ ท่านอาจารย์นั้นเคยบอกข้าว่า บางครามารดาของข้า อาจจะเป็นผู้คนในยุทธภพ เพราะสำนักง๊อไบ๊นั้น มิใช่ที่ทางที่ผู้คนจะผ่านไปมานัก นางอาจถูกไล่ล่าจนต้องทิ้งทารกเอาไว้ และทารกลักษณะเช่นข้าคงจะมีผู้หมายหัวเอาไว้อยู่มิใช่น้อย เช่นนี้จึงเหมาะสมแล้ว ที่ข้าจะถูกอุ้มชูโดยท่านอาจารย์มู
