"อา....เรียกหมอหลวงมาเดี๋ยวนี้ ข้าปวดหัวจนจวนจะระเบิดแล้ว อ๊าก "
"ไปตามหมอหลวงเร็ว ฝ่าบาทแย่แล้ว ไปตามหมอหลวงมา!!!"
องครักษ์ทะยานออกไปลากตัวหมอหลวงมาอย่างรีบเร่ง พาหมอหลวงล่องลอยข้ามตำหนักต่างๆมาอย่างน่าหวาดเสียว ยามที่องครักษ์นั้นมาถึงพร้อมหมอหลวง องค์เจิ้งหวางก็ดิ้นทุรนทุรายจนเหงื่อโทรมกาย ผู้คนล้วนแตกตื่นกันขึ้นมา
"อ๊าก....ข้าปวดหัว...อ๊าก"
หมอหลวงรีบเร่งมาตรวจชีพจรอย่างว่องไวและดวงตาเบิกขึ้นมาในทันใด
"อา..ฝ่าบาททรงมีชีพจรปั่นป่วนมากเหลือเกินพะยะค่ะ ได้โปรดบอกหม่อมฉัน ก่อนหน้าที่พระองค์นั้นจะกลับมายังวังหลวง พระองค์ไปทำสิ่งใดมาบ้างหรือพะยะค่ะ"
"อ้าก....ข้านึกไม่ออก ข้าปวดหัว...ข้านึกสิ่งนั้นไม่ได้ อ้าก"
เสียงร้องขององค์เหนือหัวดังออกไปยังด้านนอกตำหนัก แม่ทัพชราผู้หนึ่งกำลังจะมาขอเข้าเฝ้าก็หยุดชะงักฝีเท้าลงและเร่งสาวเท้าเดินเข้าไปในตำหนักทันใด
"ฝ่าบาททรงเป็นเช่นใดบ้างพะยะค่ะ"
"อ
