"ข้าจะส่งสาส์นไปหาท่านพ่อที่นอกวังหลวงเจ้าค่ะ ท่านพ่อของข้าคงมีความเห็นควร ดีกว่าคิดเองยิ่งนักท่านพี่ "
สตรีสองนางสมคบคิดวางแผนกัน เหม่ยลี่พยักหน้ารับสตรีอีกนางหนึ่งและแสร้งทำตนอย่างปกติสุข มิร้อนมิหนาวอันใดแต่ในใจนั้นเจียนคลั่ง
" ฝ่าบาทขลุกอยู่แต่กับนางคนนั้นมานานหลายราตรีแล้ว ทั้งยังออกว่าราชการสายอย่างมิเคยเป็นมาก่อน"
" ผู้คนกล่าวว่าพระองค์หลงนางมากๆ จนพวกนางต้องวางแผนแรกในการทูลความต่อไทเฮาให้สืบว่า นางคนนั้นทำเสน่ห์หรือไม่ ฝ่าบาทจึงแปลกไปนัก "
เช่นนั้นพวกนางจึงมารวมตัวกันที่หน้าตำหนักของไทเฮา สมัครสมานสามัคคีกันแบบมิเคยเป็นมาก่อนเลยซักครา
"เฮ่อ....พวกเจ้ามาวันนี้ มีเหตุอันใดกันจึงแห่มารบกวนเปิ่นกงกันเล่า บอกเหตุผลดีๆมาซักข้อแล้วเปิ่นกงจะละเว้นพวกเจ้าเสีย"
ไทเฮาแบะปากด้วยความเบื่อหน่าย ด้วยรู้เท่าทันพวกนางเสียแล้ว ด้วยอาบน้ำร้อนมาก่อนนางอยู่มากนัก
"กราบทูลไทเฮา พวกเรามาวันนี้น
