“อย่าได้แสดงความป่าเถื่อนกับผู้อื่น โดยเฉพาะกับสตรีผู้นี้” “เหตุใด ถึงกล่าวเช่นนั้น นางเป็นภรรยาเจ้ารึ” ถิงมี่ว่าและหัวเราะเยาะ “ใช่หรือไม่ เจ้าก็ไม่สมควรหยาบคายต่อผู้ใด” “หึ...ท่าทางเยี่ยงนาง ดูแล้วเหมือนปีศาจปลอมตัวมาหลอกล่อผู้ชาย เช่นนี้ข้าควรถลกหนังที่หุ้มร่างออกดูเสีย” ถิงมี่เอ่ยจบก็ตั้งใจทำอย่างที่กล่าว นางหมายพุ่งเข้าไปคว้าร่างของเตียวร่วน แต่ชายหนุ่มปัดป้องได้ทันท่วงที เขาจึงผลักถิงมี่ล้มลงบนพื้น “ตาทึ่ม เจ้าทำร้ายข้า” “เป็นเจ้าต่างหากที่กำลังรังแกอาร่วน” “อาร่วน!” ถิงมี่มองสตรีที่ชายหนุ่มปกป้อง และยังเรียกนางราวกับคนสนิทสนมกัน “ท่านกำลังถูกนางร่ายเวทย์ มิพ้นคืนนี้หรอก ท่านคงได้สิ้นชีพเป็นแน่ ดูอย่างชายผู้นั้นเป็นตัวอย่าง” นางว่าและชี้ให้อู๋หยางจีมองไปยังชายที่นอนสิ้นลมหายใจอยู่บนพื้น “ตอนนี้ ยังไม่ทราบสาเหตุว่าเขาสิ้นลมหายใจอย่างไร เจ้าอย่าได้สร้างเรื่องหลอกลวงผู