ในขณะเดียวกัน ภายในคุกของสำนักราชองครักษ์ เสียงลั่นกลองศึกดังกระหึ่มไปทั่วพระราชวังถังเฉี่ยน จนทำให้กองทหารจากต้าซางต่างพากันยืนงุนงงเต็มไปด้วยความสงสัยกันอย่างถ้วนหน้าว่า เสียงลั่นกลองศึกเตรียมพร้อมกองทัพทำสงครามดังออกมาจากแห่งหนใดกันแน่ และเสียงลั่นกลองศึกดังกล่าวที่แผดก้องไปทั่วท้องพระราชวังหลวง ทำให้บรรดาเชื้อพระวงศ์ของเป่ยถังที่ถูกนำมาขังรวมเอาไว้ในคุกที่สำนักราชองครักษ์ต่างหันกลับมามองหน้ากันด้วยความสงสัยไม่แตกต่างกัน “เสียงลั่นกลองศึกเรียกระดมทัพให้ออกทำสงครามดังมาจากทิศทางใดกันนะ เสียงนั้นช่างหนักแน่นและยังทำให้ขนทั่วกายต่างพากันลุกเกรียว ภายในถังเฉี่ยนแห่งนี้หาได้มีกลองศึกสำหรับส่งสัญญาณในการทำสงครามแม้แต่น้อย จะมีเฉพาะอยู่ในกองทัพเท่านั้น ในเขตพระราชวังไม่เคยมีปรากฏไม่ใช่เหรอ”สุระเสียงของเย่วฮองเฮารับสั่งออกมา ก่อนจะรีบกอดพระโอรสและพระธิดาเอาไว้ในอ้อมกอดของพระนาง เพื่อปลอบโ