จวนแม่ทัพ
แอดดดด!!! บานประตูจวนของแม่ทัพใหญ่แห่งเฉียนฉินถูกเปิดออกกว้างต้อนรับเหล่าขุนนางและมิตรสหายที่ล่วงรู้ข่าวการกลับมาของหลี่เหวินฉาง หลังจากนำทัพออกไปล่าดินแดนอยู่นานกว่าหกปี ระยะเวลาอันยาวนานทำให้จวนแม่ทัพใหญ่มีแต่ความเงียบ ไร้เสียงครึกครื้นมาโดดตลอด
แต่แล้วแขกผู้มีเกียรติกลับต้องพากันเดินออกจากจวนกันเป็นทิวแถว เมื่อรองแม่ทัพมู่เฉินแจ้งว่า หลี่เหวินฉางอยู่ในระหว่างการพักผ่อนเนื่องมาจากเดินทางรอนแรมมาอย่างยาวนาน และที่สำคัญการกลับมาในครั้งนี้แม่ทัพเฉียนฉินนำสตรีเพียงหนึ่งเดียวเข้าจวนแม่ทัพของเขา ในฐานะฮูหยินเอกของหลี่เหวินฉาง
เฮ้อ!....เสียงทอดถอนหายใจยาวของมู่เฉินดังออกมาเฮือกใหญ่ เมื่อเขาต้องมายืนส่งเหล่าขุนนางมากมายและเหล่ามิตรสหายที่คุ้นเคยกับหลี่เหวินฉางเป็นอย่างดีต่างกำลังเดินทางกลับจวนด้วยท่าทีงุนงงกันอย่างถ้วนหน้ากับข่าวที่ได้รับคือการมีฮูหยินของสหาย
“เอาเข้าไปพากันงงกันอย
