ร่างที่หลับใหลไปอย่างเต็มอิ่ม ค่อยๆ ลืมตา ภายในห้องที่ยังสลัวลาง แต่รับรู้ได้ว่าใกล้ฟ้าสาง เขากวาดสายตามองรอบห้อง ถึงรู้ว่าตัวเองหลับอยู่ในห้องนอนรับรองแขก แขกที่ว่านั่นคือ
เขาหันขวับไปด้านข้างทันที
ภาพที่อยู่ตรงหน้า มีเด็กชายตัวป้อมซุกอยู่ข้างลำตัวเขา มองข้ามเจ้าตัวป้อมไป ก็เห็นใบหน้าที่เขามองว่าน่ารักนั้นหลับพริ้มอยู่ และท่อนแขนเรียวเสลานั้นก็กอดเจ้าตัวป้อมไว้อย่างหวงแหน
ช่างเป็นความรู้สึกที่แปลกเหลือเกิน จู่ๆ เขาก็อยากเห็นภาพนี้ไปตลอดชีวิต ภาพครอบครัวเล็กๆ พ่อ แม่ ลูก เป็นภาพที่ไม่เคยอยู่ในหัวเขามาก่อน
เขาไม่เคยคิดอยากจะมีลูก นอกเหนือจากที่รู้สึกว่าตัวเองไม่มั่นใจจะเลี้ยงดูให้เป็นคนดีในสังคม ที่มีสิ่งยั่วยุมากมายขนาดนี้ การมีลูกสำหรับเขา มันเป็นภาระที่หนักเกินไปสำหรับคนที่ชอบใช้ชีวิตอย่างอิสระ และไม่ต้องรับผิดชอบชีวิตคนอื่น
แต่ตอนนี้ยอมรับว่าบาลีกำลังทำให้เขาเริ่มเปลี่ยนความคิดน
