บทที่ 14

1350 คำ

คืนนี้ชายหนุ่มรู้สึกอยากปลดปล่อยความเครียดเลยมานั่งดื่มที่ผับของเพื่อนสนิท เขาเลือกนั่งในโซนวีไอพีเพราะไม่อยากต้องพบเจอคนรู้จักให้วุ่นวายไม่เป็นส่วนตัว ซึ่งเพื่อนของเขาก็เข้าใจและก็แวะเวียนมาพูดคุยเล็กๆน้อยๆแล้วก็ไป เช้าวันต่อมาชายหนุ่มมาทำงานตามปกติจนใกล้เวลาพักกลางวัน เพื่อนของชายหนุ่มเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ มีของฝากมาให้เพื่อนสนิทเขาเลยแวะมาหาวินที่โรงพยาบาล "ไอ้วินทางนี้" "ว่าไง" "ฉันซื้อของมาฝากแกเอานี่" "ขอบใจจริงๆไม่ต้องซื้อมาฝากก็ได้ฉันเกรงใจ" "เกรงใจงั้นเอาคืนมา" "เห้ย ให้แล้วให้เลยสิ" มีหรือที่เขาจะให้คืนในเมื่อรับของมาแล้ว "ได้ข่าวว่าน้องพราวเขายอมคุยกับแกแล้วเหรอ แถมแกยังมีลูกพ่วงมาอีกตั้งสองคนแหนะ สุดยอดว่ะได้แฝดด้วย เก่งจริงๆ" "ใช่มันแน่นอนอยู่แล้ว" "ไหนเมื่อก่อนบอกว่าไม่มีทางรักเขาไง กลืนน้ำลายตัวเองนี่หว่า ตอนนี้เป็นไงหลงรักเขาจนถอนตัวไม่ขึ้น" "ฉันจะรักลูกของฉัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม