บทที่ 16 พักฟื้น

1370 คำ

ชายหนุ่มหายหน้าหายตาไปจากหญิงสาวและลูกๆสามวันแล้ว เธอไม่รู้ว่าเขาไปไหนแต่ว่าเด็กๆเรียกร้องหาคนเป็นพ่ออยู่ตลอดเวลาจนเธอไม่รู้จะทำอย่างไงเหมือนกัน "คุณแม่ขา คุณพ่อไม่รักพวกเราแล้วเหรอคะ ทำไมคุณพ่อไม่มาหาหนูเลยคะ" สาวน้อยถามมารดาเสียงเศร้า "คุณพ่อมีงานด่วนหรือเปล่าลูก เดี๋ยวถ้าคุณพ่อเสร็จธุระแล้วก็คงมาหาพวกหนูนะลูก" เธอพยายามคิดหาเหตุผลต่างๆนาๆมาอธิบายให้ลูกๆเข้าใจ "อีกแล้วเหรอครับ พวกเราเพิ่งได้เจอคุณพ่อเองนะครับ คุณพ่อใจร้ายมากเลยครับ" เธอไม่อยากจะให้เด็กๆคิดไปในทางที่ไม่ดีแต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะยกเหตุผลใดมาอ้างกับการหายหน้าไปของชายหนุ่มในคราวนี้ ระหว่างที่คิดแก้ไขสถานการณ์อยู่นั้นก็มีเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เธอดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง "พั้นธ์ลงจากตักแม่ก่อนลูกแม่ขอไปรับโทรศัพท์ก่อนนะคะ" สาวน้อยยังไม่ทันได้ลงจากตักน้องพีทก็วิ่งจู๊ดไปซะแล้ว "พีทหยิบให้เองคร๊าบ" หนุ่มน้อยรีบพุ่งตัวไปหยิบโทรศัพท์ม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม