ตอนที่3

1617 คำ
ตอนที่ 3 วันนี้เป็นวันที่ทิวเขามีการคัดตัวนักบาสเข้าทีมบาสของมหาวิทยาลัย กวาง และพัฟพายเลยพากันไปให้กำลังใจทิวเขาถึงขอบสนาม ถึงแม้แท้จริงแล้วกวางจะอยากมากเพื่อจะได้เจอ เฮียเหม กัปตันทีมบาสสุดหล่อคนที่แล้วมากกว่าให้กำลังใจทิวเขาก็ตาม "ไม่เห็นเลย อยู่ไหนนะ" กวางชะเง้อคอมอง พัฟพายมองตามสายตาของเพื่อน แล้วต้องหันไปถามด้วยความสงสัย "แกหาใครอะ" "น้องทิวเขาไง" พัฟพายหรี่ตามองเพื่อนก่อนจะจับให้เพื่อนหันไปทางทิวเขาที่ยืนอยู่ตรงมุมสนามซึ่งเป็นคนละทางกับที่เพื่อนมอง "น้องก็ยืนอยู่ตรงนั้นไง แกหาเฮียเหมสินะ" "วร้าย เบื่อจังคนรู้ทัน" กวางยิ้มกว้างก่อนจะเดินเข้าไปตะโกนเรียกทิวเขา “ทิวเขา น้องรัก” ทิวเขาหันมามองด้วยรอยยิ้มกว้าง เต็มไปด้วยความสดใสเช่นเคย เขารีบวิ่งตรงเข้ามาหากวาง และพัฟพายซึ่งกำลังเดินเข้ามาในสนาม “ผมนึกว่าพี่จะไม่มาแล้ว” ทิวเขาหันไปพูดกับพัฟพายด้วยสีหน้าดีใจ จนกวางที่ยืนอยู่ด้านข้างเบ้หน้า “ฉันมาไม่ดีใจเลยสินะ” “โธ่ พี่กวางมาผมก็ดีใจครับ นั่งขอบสนามเลยมั้ย มา ๆ เดี๋ยวผมหาที่นั่งให้” “ขอนั่งด้วยคนสิครับ” ชายร่างสูงเดินเข้ามาในสนาม ใบหน้าหล่อฉายแววความร้ายอย่างไม่ปิดบังแต่กลับสะกดตาผู้หญิงได้เกือบทั้งสนาม “นายอีกแล้วเหรอ” กวางพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์นัก ถึงแม้ทั้งคู่จะรู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาคืออะไร แต่เวลาอยู่ด้านนอก พวกเขาตกลงกันว่าต้องไม่ให้คนอื่นรู้ หรือสงสัยในความสัมพันธ์เด็ดขาด หากพูดให้ถูกจริง ๆ คนที่ต้องการแบบนี้คือ กวางคนเดียว ส่วนเดลต้าแค่ทำตามความต้องการของกวางเท่านั้น “ไม่เจอกันนานเลยนะครับน้องพัฟพาย” "นายมาทำอะไรที่นี่" กวางถามขึ้น น้ำเสียงไม่สบอารมณ์เหมือนสีหน้าของเธอในตอนนี้ กวางแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบเดลต้าเนื่องจากนิสัยกวนอารมณ์ และเจ้าชู้ของเขา หรือเธอยังเคืองที่เดลต้าเคยจีบพัฟพายเพื่อนของเธอแต่เรื่องนั้นเดลต้าได้บอกกับเธอแล้วว่า เขาทำไปเพราะต้องการแกล้งไฟเท่านั้น "ทำไมฉันจะมาไม่ได้ มีป้ายห้ามเหรอ" มือเรียวกำเข้าหากันแน่น กวางมองผู้ชายผมสีแพลทินัมบรอนซ์ ตรงหน้าก่อนจะเตรียมพุ่งเข้าหาแต่พัฟพายห้ามไว้เสียก่อน "อย่ามีเรื่องกันเลย รีบหาที่นั่งกันเถอะ การแข่งจะเริ่มขึ้นแล้วนะ" "แต่ไอ้นี่..." "ไม่เอาน่ากวาง คุณเดลต้าเขาอาจจะแค่มาดูบาสก็ได้" พัฟพายห้ามปรามเพื่อนเพราะไม่อยากให้มีเรื่องในที่สาธารณะ ประกอบกับตอนนี้ พวกเธอเริ่มกลายเป็นเป้าสายตาแล้วด้วย หากเกิดอะไรขึ้น เดี๋ยวจะเรื่องใหญ่โตเสียเปล่า ๆ "เหอะ หน้าอย่างหมอนี่น่ะเหรอมาดูบาส" "อ้าว คนสวย ทำไมพูดแบบนี้ละ" "ถือว่าพายขอแล้วกันนะ" กวาง และเดลต้ามองหน้ากันก่อนจะสะบัดหน้าไปคนละทาง พัฟพายรู้สึกแปลกระหว่างทั้งสองคนเล็กน้อยแต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก เธอเลือกหันไปสนใจการแข่งขันในสนามแทน ติ๊ง กวางก้มลงมองข้อความในมือถือซึ่งคนที่ส่งมา ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่คือผู้ชายหัวเทาที่นั่งถัดออกไปนี่เอง 'ไปซื้อน้ำกันมั้ย' เธออ่านข้อความแล้วทำเป็นเมิน เดลต้าเห็นอย่างนั้นจึงส่งย้ำข้อความไปอีกหลายอันจนกวางหันไปชักสีหน้าใส่แต่ชายหนุ่มกลับยิ้มหน้าระรื่น ไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวใด ๆ เหมือนชอบด้วยซ้ำที่ได้เห็นหน้าตาเหวี่ยงของหญิงสาว "ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะพาย" กวางลุกขึ้นยืน แล้วหันไปบอกเพื่อน "ให้ไปด้วยเปล่า" "ไม่เป็นไร แกเชียร์ทิวเขาไปเถอะ" เดลต้ามองตามหลังกวางไป พร้อมทั้งกระตุกยิ้มมุมปาก ถึงกวางจะดูขี้วีน ขี้โมโหแต่ลึก ๆ แล้วเธอเป็นคนน่ารักอยู่เหมือนกันในสายตาเดลต้า "น้องพายครับ พี่ไปซื้อน้ำ เอาอะไรมั้ยครับ" "ไม่ค่ะ ขอบคุณนะคะ" ———————- เดลต้าเดินตามกวางออกมาถึงบริเวณข้างสนามซึ่งในเวลานี้ ไม่มีคนเนื่องจากทุกคนไปดูบาสที่สนามบาสกันหมด “มีอะไรก็พูดมา” กวางยืนกอดอกมองเดลต้าด้วยใบหน้าเหวี่ยงเล็กน้อย “ทำไมพูดจาห่างเหินจังอะ” เดลต้ายิ้มกริ่ม เดินเข้าไปประชิดตัวหญิงสาวแต่ทันทีที่มือหนาสัมผัสโดนเอวคอด เท้าของกวางก็กระทืบลงบนเท้าชายหนุ่มเต็มแรง “โอ๊ย ยัยอำมหิต” “อย่ามารุ่มร่ามมีอะไรก็พูด” “เอาของมาคืน” “ของอะไร?” คิ้วสวยเลิกขึ้น เดลต้าล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบกล่องสีเงินออกมายื่นให้กวาง “อะไรของนาย” กวางเปิดกล่องสีเงินออก เมื่อเห็นของด้านใน เธอเลยอดยิ้มออกมาไม่ได้ ไม่คิดว่าเดลต้าจะทำแบบนี้ให้เธอ “คืนนั้นขอโทษที่รุนแรง สร้อยเธอเลยขาด” แก้มใสแดงระเรื่อเมื่อคิดถึงค่ำคืนเร่าร้อนที่ชายหนุ่มพูดถึง เมื่อสองคืนก่อน ทั้งคู่ไปดื่มด้วยกันแล้วมาจบที่ห้องของเดลต้า ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้กิจกรรมในคืนนั้นร้อนแรงเป็นพิเศษ และเดลต้าเผลอทำสร้อยคอของหญิงสาวขาด เลยจัดการเอามันไปซ้อมแล้วเอามาคืน “วุ่นวายไม่เข้าเรื่อง” “เขินรึเปล่าเนี่ย” เดลต้ายื่นหน้าเข้าไปมองหญิงสาวที่ยังคงก้มหน้าอยู่ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “หุบปากไปเลย อยากโดนกระทืบเท้าอีกรึไง” “ดุแบบนี้ รักตายเลย” ชายหนุ่มกระซิบข้างใบหูของอีกฝ่ายก่อนจะเดินหัวเราะชอบใจออกไป ทิ้งให้หญิงสาวยืนกระฟัดกระเฟียดอยู่คนเดียว กวางก้มลงมองสร้อยในมือแล้วระบายยิ้มออกมา หัวใจของเธอรู้สึกเต้นแรงขึ้นกว่าปกติแต่ถึงอย่างนั้นก็อดไม่ได้ที่จะเตือนสติตัวเอง “อย่าได้ใจเชียวกวาง ผู้ชายเจ้าชู้เป็นแบบนี้ทั้งนั้นแหละ” ------ หลังจากได้สร้อยจากเดลต้า กวางก็เดินกลับมาหาพัฟพายก่อน ส่วนเดลต้าตามหลังมาพร้อมเครื่องดื่มในมือสำหรับเธอและพัฟพาย ทั้งสองคนยังทำทุกอย่างเหมือนปกติ คล้ายไม่รู้จักกันทั้งที่เดลต้าส่งข้อความหาหญิงสาวเกือบทุกห้านาที แถมยังส่งสายตาหวานให้เธอหลายครั้ง การแข่งขันบาสยังไม่ทันจบ พัฟพายก็โดนไฟมาพาตัวกลับไปเสียก่อน วันนี้เลยกลายเป็นว่ากวางไม่ต้องไปส่งพัฟพายแล้วแต่เธอกลับต้องไปส่งอีกคนแทน “อื้อ หยุดก่อนเดลต้า” “หือ ทำไม?” “นี่มันในรถนะ” นิ้วแกร่งเกลี่ยแก้มเนียนใสเบา ๆ ก่อนจะกดจูบลงบนริมฝีปากบาง แล้วไล่พรมจูบไปทั่วลำคอระหง “ฟังกันบ้างมั้ยเนี่ย อื้อ” ใบหน้าสวยแหงนขึ้น ครางออกมาเสียงหวานเมื่อริมฝีปากร้อนเม้มผิวเนื้ออ่อนบริเวณลำคอ มือหนาเลื่อนลงปลดกระดุมของเธอออกเพื่อสอดเข้าไปสัมผัสความอ่อนนุ่มที่ถูกปกปิดอยู่ “รถฟิล์มดำขนาดนี้ ใครจะเห็น” เดลต้ากระซิบบอก เขาขบเม้มติ่งหูแผ่วพร้อมทั้งเลื่อนมือลงมาดันขาเรียวสวยให้แยกออก แขนเรียวเกี่ยวรอบลำคอแกร่งไว้ ตอบรับการปลุกเร้าของชายหนุ่ม เสื้อที่สวมใส่อยู่ของหญิงสาวหลุดลุ่ย เผยให้เห็นความอวบอิ่มชวนสัมผัส กระโปรงทรงเอถูกถลกขึ้นไปบริเวณเอว “เดลต้า เข้ามาเลย” “คนสวยพร้อมแน่นะครับ” เดลต้าถามย้ำ เนื่องจากเขาพึ่งได้ปรนเปรอเธอไม่นาน กลัวหากรีบร้อน หญิงสาวจะเจ็บ กวางพยักหน้า เธอซุกเข้ากับลำคอแกร่งแล้วดูดดึงจนเกิดเป็นรอย “ชอบจัง เวลาเธอร้อนแรง” เดลต้ากระตุกยิ้มพร้อมทั้งให้ในสิ่งที่เธอต้องการ สองร่างกอดกัดแนบแน่น แลกเปลี่ยนความสุขให้กัน และกันภายในรถหรูของหญิงสาว โชคดีที่บริเวณนี้ไม่มีคน และฟิล์มรถของกวางยังดำสนิทจึงมั่นใจได้ว่าไม่มีคนเห็นกิจกรรมร้อนแรงของพวกเขาแน่นอน หลังจากเสร็จกิจกรรมคนที่ต้องจัดการแต่งตัวให้กวางเหมือนเดิมคือคนเดียวกับที่จัดการถอดมัน “หอมจัง” เดลต้าเอ่ยชมขณะก้มลงหอมเนินอกขาว ตอนนี้กวางยังอยู่ในท่าเดิม เธอนั่งคร่อมตัก และหันหน้ามาทางเขาอยู่จึงง่ายต่อการเชยชม “เลิกหื่นสักนาทีได้มั้ย” “เธอก็เลิกสวยสิ” กวางส่ายหน้ากับท่าทางเจ้าเล่ห์ของเดลต้า เธอหยิบเครื่องสำอางมาเติมโดยปล่อยให้เดลต้าจัดเสื้อผ้าบนตัวเธอให้เรียบร้อยต่อไป “เอาสร้อยมาสิ” “หือ?” “สร้อยที่ฉันพึ่งซ่อมมาให้ไง เอามา เดี๋ยวใส่ให้” คิ้วสวยเลิกขึ้น ไม่ค่อยเข้าใจแต่ก็เอื้อมไปหยิบกล่องสีเงินจากกระเป๋าส่งให้เดลต้า กวางมองเดลต้ากำลังหยิบสร้อยออกมาจากกล่อง และบรรจงใส่ให้เธอด้วยความวูบไหว มือหนาวางลงบนช่วงลำคอระหงแผ่วเบาหลังจากใส่สร้อยให้เธอเสร็จ สัมผัสอบอุ่นจากฝ่ามือนั้นทำให้หญิงสาวหลงเคลิบเคลิ้มไปชั่วขณะ “สวยจัง” “ไม่ต้องชม รู้ตัวเองดี” “หมายถึงสร้อยน่ะ สวยจัง” “ไอ้เดลต้า!!” ———————
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม