บทที่14

1222 คำ

“ปกป้องฉันจากตัวนายเองให้ได้ก่อนเถอะ!” ชายหนุ่มไม่ได้โต้ตอบอะไรนอกจากปล่อยให้ความเงียบปกคลุมรอบๆ กายไปสักพักใหญ่ จากนั้นถึงค่อยขยับไปขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์แล้วขับออกไป สุดท้ายเรื่องก็จบลงที่เธอต้องซ้อนมอเตอร์ไซค์เขากลับบ้าน จนเมื่อมาถึงเสียงเข้มก็ไล่ให้เข้าไปอาบน้ำ กลับออกมาอีกทีเขาก็จัดการเทอาหารเย็นใส่จานไว้รอแล้ว ที่ต่างไปจากทุกวันคือจานข้าวมีสองจานซ้ำคนหน้ามึนก็ยังนั่งปักหลักอยู่ที่ระเบียงบ้านไม่ยอมขยับ “ทำไมไม่กลับไปกินที่บ้านใหญ่!” “ผมพอใจที่จะกินที่นี่ หยุดดื้อแล้วนั่งลงสักที ผมหิวแล้ว!” เมื่อเถียงไม่ชนะ หญิงสาวจึงจำใจต้องทิ้งตัวลงนั่ง ก่อนจะเริ่มต้นทานข้าวในส่วนของตัวเองจนอิ่ม ถึงได้เอ่ยปากไล่คนหน้ามึนเข้าอีกรอบ ซึ่งครั้งนี้เขายอมที่จะกลับไปแต่โดยดี แต่กระนั้นก็ไม่วายกำชับสั่งให้เธอล็อคประตูหน้าต่างให้แน่นหนา ถ้ายังไม่อยากได้หนึ่งในคนงานของไร่เป็นผัว “ไอ้บ้า! ปากนายนี่มัน…” ทุก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม