"มะ..หมายความว่ายังไครับ ผมกับพี่.."
"ไม่เห็นต้องให้บอก" หมออลันเอ่ย
เพิร์ทก้มหน้าอย่างไม่กล้าสบตา นี่หมออลันกำลังจะบอกว่าจะคบกับเขาเป็นแฟนแบบนั้นเหรอ???
"อะไรครับ พี่.."
"เป็นแฟนกันไง เข้าใจยากตรงไหน" หมออลันเอ่ย
"ห๊ะ! ตะ..แต่ผม"
"ไม่เป็นไร เอาไว้วันไหนนายเข้าใจตัวเอง วันนั้นค่อยตอบฉัน" หมออลันเอ่ย
"พี่..."
เพิร์ทไม่รู้จะตอบยังไง ตอนนี้เขาสับสนไปหมด กับความรู้สึกที่มีกับหมออลันตอนนี้ และทำตัวไม่ถูก เมื่อรู้ถึงความรู้สึกของหมออลันเช่นกัน
"ไปข้างนอกดีกว่า ฉันจะพาไปซื้อเสื้อผ้า อยากเล่นน้ำไม่ใช่เหรอ" หมออลันเอ่ย
"ครับ อยากเล่นครับ"
"งั้นฉันพาไปซื้อของ”
หมออลันขับรถสปอทคันหรูของตัวเองออกจากบ้านพักพาเพิร์ทเข้ามาในตัวเมืองเพื่อซื้อเสื้อผ้าสำรอง เมื่อได้ทุกอย่างครบ ก่อนจะกลับ เพิร์ทเห็นร้านขายน้ำตาลปั้นที่มีลุงแก่ๆคนนึงนั่งขาย ซึ่งมันหากินยากในสมัยนี้ ตอนเขายังเด็ก เขาจำได้ว่า จะมีจั
