ร่างสูงใหญ่ของตุลย์ภพเดินแบกร่างเล็กของลูกกวาดเดินเลยโซฟาไปยังประตูบานใหญ่ก่อนเพื่อบิดล็อกประตูแล้วจึงเดินย้อนกลับยังสถานที่ที่เขาตั้งใจจะปฏิบัติงานแล้วให้คนตัวเล็กแสดงความคิดเห็นตามที่บอกเมื่อครู่
ประธานหนุ่มวางเข่าบนพื้นโซฟาก่อนจะโยนคนตัวเล็กบนบ่าลงไปไม่แรงนัก สายตาคมแวววับขึ้นมาทันทีเมื่อได้เห็นสองก้อนเนื้อนุ่มฟูขาวเนียนที่เขาชอบนวดเคล้นให้เนื้อนุ่มนั้นปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้ว มันกำลังคลอนกระเพื่อมในตอนที่แผ่นหลังบางกระแทกเข้าที่บนพื้นหนังด้านล่าง เมื่อเห็นแล้วก็นึกอยากจะกระโจนเข้าใส่ไปบีบเฟ้นให้หายมันเขี้ยว
"อ๊ะ" เสียงหวานอุทานตกใจ แม้ว่าลูกกวาดจะไม่ได้รู้สึกเจ็บที่ลำตัวในตอนที่ถูกประธานหนุ่มโยนลงมาแต่ทว่าความรุนแรงที่ไม่เคยได้รับจากเขาทำเธอตื่นตะหนกอยู่ไม่น้อยเลย นึกล่วงหน้าไปว่าการแนบชิดครั้งนี้เขาคงจะเผลอทำรุนแรงอย่างคนที่ชื่นชอบบทรักรุนแรงทำกัน คิดได้ดังนั้นเธอก็นึกหวาดกลัวยันส้นเท้
