พี่มาทวงสัญญา
1106 คำ
เช้านี้ลินินตื่นลงมาด้วยท่าทางสดชื่น ลงมาข้างล่างพร้อมส่งเสียงเรียก
"คุณป๋าคุณแม่อรุณสวัสดิ์ค่ะ"
พูดพลาง เดินเข้าไปหอมแก้มท่านทั้งสอง
"วันนี้มีอะไรทานคะ" แล้วร้องเรียก
"ติ๋วจ๋า มีอะไรให้หนูลินกินบ้าง หนูลินหิวแล้วค่ะ เมื่อคืนหนูลินงดข้าวเย็นค่ะแม่ เมื่อวานตอนบ่ายทิชา พาไปลองชาบูร้านใหม่มา หนูลินลืมตัว ฟาดไปซะเรียบหลายชุด จนต้องงดอาหารเย็น"
คุณแม่อมยิ้ม แล้วส่ายหัว
หนูลินคะ เสียงเรียกแม่ติ๋ว
"วันนี้มีข้าวต้มกุ้ง แพนเค้ก แล้วก็ ออมเล็ต หนูลินทานอะไรดีคะ"
"ทั้งหมดค่ะ"
สิ้นเสียงตอบ มีเสียงหัวเราะออกมาแผ่วเบา สักพัก เตวิช ก็เดินเข้ามาในบ้าน กล่าวสวัสดีเจ้าสัว และคุณอร อย่างสุภาพ
" สวัสดีครับ คุณท่าน คุณอร " ก่อนหันไปยิ้มหวานให้สาวน้อย
"สวัสดีครับ หนูลิน"
เจ้าสัวเอ่ยทักแล้วชวนทานอาหารเช้า เตวิชปฎิเสธอย่างสุภาพ พร้อมกับบอกว่ารีบมาก แค่เพียงแต่จะเข้ามาบอกแม่ติ๋ว ว่าจะไปทำงานแล้วเท่านั้น ก่อนบอกลาแล้วเดินจากไป คล้อยหลังเตวิชออกมา ลินินมองดูแผ่นหลัง ของคนใจร้าย ก็มีอารมณ์ขึ้นมา
"หายไปตั้งนานจะกลับมาทำไมก็ไม่รู้ "
เสียงเขียวเอ่ยขึ้นมา เจ้าสัวมองหน้าลูกสาวแล้วเอ่ยขึ้น
"หมอเตเค้าเรียนจบแล้ว ทำงานได้หลายปีจนเป็นอาจารย์หมอแล้วนะ"
เรียนจบกลับมาสอบทางนี้เพื่อเป็นหมอที่โรงพยาบาล ใหญ่เชียว ท่าทางดี เอางานเอาการ แม่ติ๋วเค้าคงจะภูมิใจมาก ต่อไปสาวๆคงตามกันเกรียว ยิ่งได้ยินยิ่งโมโห คิดในใจ อาจารย์หมอ ท่าทางหื่นขนาดนั้น หมั่นไส้
"หนูลินอิ่มแล้วไปทำงานนะคะ" เสียงหวานเอ่ยขึ้นแล้วลุกขึ้นออกไปทำงาน
เค้ากลับมาแล้ว 15ปีที่หายไป แรกๆเธอคิดถึงเค้ามากร้องไห้หาแต่เตจ๋า ทั้งวัน พอนานเข้าไปโรงเรียนก็เริ่มมีเพื่อน มีกิจกรรม ให้ทำมากมาย แล้วเตวิช ก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย สัญญาที่ให้ไว้ กับเด็ก7ขวบ คงไม่มีความหมายอะไรกับเค้าสักนิด มีเพียงแต่เธอที่รอให้เค้ากลับมา ลินินถอนหายใจกลับความรู้สึกนี้ ไม่เคยมีใครทำให้เธอเป็นแบบนี้ได้สักครั้ง การรอคอยและความผิดหวัง แรกพบเมื่อกลับมาเจออีกครั้ง ความรู้สึกตื่นเต้นเหมือนของที่หายไป กลับคืนมา แต่จะนานแค่ไหน ลินินคงไม่อาจรู้ได้ เธอไม่อยากได้แล้ว เธอไม่อยากเอาตัวเองไปพัวพันกับคนแบบนั้น คนไม่รักษาสัญญา ลินินกลัวใจตัวเอง กลัวสายตาฉ่ำหวานที่เค้ามองมาที่เธอ กลัวน้ำเสียงเรียกของเค้า หนูลินของพี่ เธอไม่ได้เป็นของใคร เธอเป็นตัวของตัวเอง เสียงหวานเอ่ยพึมพำออกมา
เลขาหน้าห้อง แจ้งว่า มีแขกขอเข้าพบ เมื่อเอ่ยชื่อว่าใคร เธอก็อยากจะกรีดร้อง
"คุณเตวิช ขอเข้าพบค่ะ"
อีตาบ้า มาทำไม เสียงบ่นในใจ พร้อมกับเสียงเคาะประตูดังขึ้น
" เชิญค่ะ"
"น้องลิน ว่างไหมคะ ทานข้าวกลางวันหรือยัง?"
เสียงทุ้มเอ่ยถาม พลางเดินเข้ามาใก้ลสาวน้อย อยากจะเข้าไปกอดรัดฟัดให้หายคิดถึง แต่สิ่งที่ทำคือเดินไปนั่งที่ชุดรับแขก
"ลินพักค่ะ คุณเตวิชมีอะไรคะ?"
เสียงตอบกลับเรียบเหมือนไม่มีความรู้สึก แต่เตวิชรู้ดีว่าเธอกำลังโกรธ
"ไปทานข้าวกันค่ะ พี่มารับไปทานข้าว รับรองว่าจะกินผักให้น้องลินเอง แล้วจะไม่ฟ้องแม่ด้วยว่า น้องลินไม่ยอมทานผัก"
สิ้นเสียง ลินินทำปากยื่นใส่เค้าคล้ายงอนเต็มที่ เธอกินผักแค่บางชนิด เท่านั้น ในวัยเด็ก เตจ๋ากินผักจะได้โตเร็วๆแทนเธอตลอด ตอนนี้เค้าก็ยังจำได้ เธออยากจะงอน แต่เธอหิวแล้ว ลินิน เอ่ยออกมา
"กินในห้างนะ ลินต้องทำงาน"
เตวิชยิ้มเต็มหน้า "แล้วแต่น้องลินเลย พี่ตามใจ"
ลินินเดินถือกระเป๋าออกมา วันนี้เธอใส่ สายเดี่ยวสีขาว กระโปรงสั้นสีชมพู สะพายกระเป๋าแบรนด์ดังสีชมพู ดูสวยหวานไปทั้งตัว เตวิชมองแล้ว อยากจะเข้าไปกอดเอวบาง ขณะเดินไปด้วยกัน แต่คงทำไม่ได้ ด้วยฐานะของเค้า และเธอคงไม่เหมาะแน่ๆ ทำไมน่ารักขนาดนี้ ยิ่งมองเธอเค้ายิ่งมีความสุข ท่าทางมั่นใจ แต่สุภาพอ่อนหวาน หนูลินของพี่ พี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ดีให้เหมาะสม และคู่ควรกับหนูลิน
"หนูลินทานอะไรดีครับ"
เสียงทุ้มถาม คนสวยตรงหน้า เดินผ่านไปตรงไหนคล้ายๆจะมีคนมอง อยู่ตลอด ฝ่ายหญิงเป็นเซเลปชื่อดัง หนุ่มๆตามจีบเยอะไปหมด ฝ่ายชายแต่งตัวสุภาพ หน้าตาหล่อจัด ดูสวยหล่อเหมาะสมกันดี
"ส้มตำ"
พูดแล้วเดินเข้าไปในร้าน อาหารอีสานชื่อดังที่ตั้งอยู่ในห้างBe คุณภาพและราคาคงไม่ต้องพูดถึง เสียงหวานเอ่ยสั่งโดยไม่มองเมนู
" คอหมูย่าง ซุปเปอร์กระดูกออ่อน ตับหวาน ส้มตำปูไทย ข้าวเหนียว เอ่ยถามเตวิช คุณเตวิชทานอะไรคะ "
ชายหนุ่มสั่งข้าวเหนียวเพิ่ม กับ ไก่ย่าง ก่อนบอกพอแล้ว เมื่ออาหารมาเสริฟ ก็เริ่มลงมือทาน เสียงหญิงสาวเอ่ยขึ้น
"ลินอยากกินมาตั้งนานละ แต่ไม่มีเพื่อนมาลองด้วย ก็เคยยังไม่เคยทาน เค้าดังนะร้านนี้ เจ้าของเป็นดารา"
ลินินบอกเค้า แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำไมถึงบอก ระหว่างมื้ออาหาร กินไปคุยไปอย่างดี ทำให้เตวิชมีความสุขมากทีเดียว อาหารคาวจบไปแล้ว เธอสั่งลอดช่องแตงไทยมาล้างปากอีกถ้วยด้วย ชายหนุ่มมองพร้อมอมยิ้ม
" น้องลินกินเก่งนะ น่าเอ็นดู แต่กินในห้างแบบนี้บ่อยๆไม่ได้นะ พี่เงินเดือนไม่เยอะ "
สิ้นคำเธอสำลักขึ้นมาทันที อีตาบ้า ใครเค้าจะมากินด้วยบ่อยๆละ
เสียงหวานแว้ดขึ้นมาทันที
"ก็พี่กำลังจีบน้องลิน พี่ก็ต้องมาทานข้าวกับน้องลินบ่อยๆ มาทำคะแนนไง"
สิ้นคำลินินก็หน้าแดงขึ้นมาทันที ไม่ต้องมาจีบ ไม่ให้จีบ ไหนว่าจะเป็นพี่ไง
"พี่จะเป็นทุกอย่างของน้องลิน อย่างที่เคยสัญญา พี่ขอให้รอ พี่จะกลับมาทำทุกอย่างเพื่อน้องลิน"
- ผู้เขียน
