11…เสือคาบเหยื่อไปกิน
“สร้อยขา น้องอยู่ไหนครับ พี่เสือกลับมาแล้ว” เสือส่งเสียงเรียกสร้อยเบาๆ
“อยู่นี่ค่ะ”
“สร้อย น้องเข้าไปทำอะไรตรงนั้น” หญิงสาวคลานออกมากองทางมะพร้าวที่สุมอยู่ สภาพนั้นกระเซอะกระเซิง ผมยุ่ง เนื้อตัวมอมแมม
“สะ ซ่อนไอ้เพิ่มค่ะ มันไปแล้วหรือคะ”
เสือรู้สึกปวดใจ ใช่แต่ไอ้เพิ่มที่ตามมาเพื่อเอาตัวเธอกลับไปรังแก พ่อเธอก็มาด้วย บิดาผู้ให้กำเนิดทำร้ายเธอได้ลงคอ น่าสงสารที่สุด
“กลับแล้ว ไม่มีใครแล้ว เรากลับบ้านกันเถอะ” เสือใจคอห่อเหี่ยว ชายหนุ่มช่วยปัดเศษดินและใบไม้ออกจากร่างเล็ก เขาจับมือที่เย็นเฉียบกุมไว้แล้วถูจนมือนุ่มอุ่น
“อย่ากลัวสิ พี่อยู่นี่ทั้งคน จะไม่ยอมให้พวกมันทำร้ายน้องหรอก” ชายหนุ่มยกมือนุ่มขึ้นจูบแล้วรั้งร่างเธอไปกอด
สร้อยปล่อยโฮในอ้อมแขนอบอุ่นของเสือ หญิงสาวสะอื้นฮักด้วยความหวาดกลัว เธอกลัวไอ้เพิ่มจนฝังใจเพราะในอดีตเคยโดนมันลวนลามบ่อยครั้ง แต่โชคช่วยเสีย
