ยายซ้อนแทบเต้นเมื่อรู้ว่าหญิงสาวที่แกรักและเอ็นดูเป็นไข้ คืนนั้นแกอยู่ดูแลทั้งคืนด้วยความเป็นห่วง ตั้งใจว่าหากไข้ไม่ลดจะพาไปหาหมอเสียเดี๋ยวนั้น แต่หญิงสาวไข้ลดเสียก่อนจึงค่อยเบาใจ เช้าวันรุ่งขึ้นแม้จะไม่มีไข้แล้วแต่สร้อยยังมีอาการอ่อนเพลีย ยายซ้อนบังคับให้เธอนอนทั้งวันจนหายเป็นปกติ สีหน้าสดชื่นขึ้น แต่เย็นนั้นเมื่อเสือกลับมาบ้านก็ทำให้เธอไข้กลับอีก หญิงสาวเป็นไข้อยู่หลายวันจนยายซ้อนทนไม่ไหวไขประตูห้องเข้าไปหา
“ไอ้บ่าว!”
สร้อยหวีดร้องตกใจขณะควานหาผ้าห่มปิดเนื้อตัวแม้ว่าจะมีร่างหนานอนตะแคงคร่อมอยู่ก็ตาม แต่เสือไม่ได้ตกใจ เขาเพียงแต่ขยับตัวบังหญิงสาวไว้จนมิดจากสายตามารดา
“ครับแม่” ชายหนุ่มเลิกคิ้วถาม
‘แม่ไขประตูห้องเขาเข้ามาทำไม เข้าข่ายละเมิดความเป็นส่วนตัวนะเนี่ย แล้วทำไมทำหน้าดุจัง เขาทำอะไรผิดอีก’
“น้องเป็นไข้”
“ครับ ผมให้น้องกินยาแล้ว เดี๋ยวก็หายครับ” ทั้งกินทั้งฉีด แต่เข็มกระบ
