“ผมบอกแม่เมื่อไหร่ครับ”
“แล้วที่งดเที่ยวกลางคืน ไปทำงานแล้วกลับบ้านมาจีบน้องคืออะไร คิดว่าแม่รู้ไม่ทันมึงหรือวะ”
“แม่คิดไปเอง ผมไม่ได้ทำอย่างนั้น”
“อ๋อเหรอ ให้มันจริงเถอะ” ยายซ้อนหงุดหงิด แกกลัวว่าสร้อยจะเผลอใจตกหลุมรักเสือ
“แม่ขา สร้อยออกไปข้างนอกกับพี่เสือนะคะ” สร้อยลงมาจากบ้านขัดจังหวะสนทนาของสองแม่ลูก หญิงสาวแต่งตัวสวยสมวัย ใบหน้าเนียนใสกระจ่างไม่ได้แต่งแต้มเครื่องสำอาง
“จะไปไหนหรือลูก” ความไม่พอใจกรุ่นเต็มหัวอกยายซ้อน แกหวงลูกสาว และหมั่นไส้ลูกชาย
“ไปตลาดค่ะ สร้อยจะไปหาซื้อผ้ามาตัดเสื้อคอกระเช้าให้แม่ค่ะ” ไปดูจักรเย็บผ้าด้วย พี่เสือบอกว่าจะซื้อให้
“ซื้อเอาดีกว่าไหมลูก”
“สร้อยชอบทำค่ะ ไม่ได้ทำเสียนานก็นึกคันมือค่ะแม่”
“งั้นก็ตามใจ อย่ากลับให้ค่ำนะลูก” ยายซ้อนซัดสายตาใส่ลูกชายที่ยืนทำมึนไม่รู้ไม่ชี้แล้วก็ขึ้นบ้าน จากนั้นแกก็ได้ยินเสียงรถแล่นออกไป
‘หลอกผู้หญิงมันเป็นบาปนะลูก มึ
