บทที่ 9 เป็นหมัน
พอถึงที่เตียง ฉันก็ประคองเขาขึ้นเตียงอีก ไม่แน่ใจว่าขาเขาพิการอะไรยังไง แต่เหมือนขาทั้งสองขาจะไม่มีแรง ตามที่เห็นมานะ
' พรึ่บ '
“ อุ้ย! ” ไม่ให้ร้องได้ไง จู่ๆ ก็เสียหลัก นอนทับบน'อก'แกร่งเขา แต่ดูเหมือนคนตรงหน้าจะตั้งใจมากกว่า
“ เอ่อ…นอนเถอะค่ะ ” พยายามลุกขึ้น
“ ไม่ มันยังไม่จบ ” ถูกเขากอดรัดแน่น
“ คะ? ”
“ ผมนอนไม่กลับหรอก ” ก็เรื่องของเขาไหมอะ มันไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย!
“ แล้ว…? ”
“ ก็คุณไง ต้องทำให้ผมอ่อนเพลียก่อน แล้วผมจะหลับไปเอง ” เหอะ! ก็คิดว่าเรื่องอะไร ที่แท้ก็หื่นใช่ย่อยเลยนะ
“ ฉันเหนื่อยค่ะ ขอนอนนะ ” รีบปฎิเสธออกไป แล้วยันกายจะลุกแต่…เขาไม่ยอม
“ อย่าหวังว่าจะได้นอนอย่างสงบสุขเลย ”
“ ฉันกับคุณก็อยู่กันอีกนานนะคะ วันอื่นก็มี ค่อยเอากันวันอื่นได้ไหมคะ วันนี้เหนื่อยแล้ว ”
“ อย่างต่ำ ต่อวันผมต้องมีอะไรสองครั้ง ถ้าไม่ได้ปลดปล่อย ผมจะเป็นพวกที่นอนไม่
