บทที่ 4 (4) จบบท
1047 คำ
“อืม เอาสิ” สองสาวเข้ากอดกันก่อนจะปีนขอบสระขึ้นมานั่งห้อยขาพักเหนื่อย กรรมการรอบสระว่ายน้ำมากมายหลายคนตะโกนถามผู้แพ้
“ไอจีเธอชื่ออะไรคนสวย พวกฉันจะกดติดตามรอดูเธอเต้น ฮ่าๆ” ทุกคนก็ต่างหัวเราะชอบใจ ยิ่งชอบใจไปใหญ่เมื่อสาวสวยตอบกลับมา หนุ่มๆ หลายคนคึกคักรีบค้นหาเพื่อกดติดตามทันที ไม่เชิงว่ารอดูคลิปเต้นอย่างเดียวแต่พวกเขาถูกใจผิวพรรณ ทรวดทรงองเอวและหน้าตาสวยหวานปานนางฟ้าต่างหากเล่า
นางฟ้าทั้งสองไม่นั่งให้คนชมทรวดทรงนานจับมือกันเดินกลับมายังเปลสมทบกับสองหนุ่ม ซึ่งอีธานก็รีบทำคะแนนโดยการถือผ้าเช็ดตัวมาส่งให้สองสาว แต่ณัฐชากลับได้รับสิทธิพิเศษโดยอีธานนำมาคลุมหัวไหล่ให้ หล่อนพึมพำขอบคุณขัดเขินเสียงแซวของหนุ่มๆ คนอื่นที่ร้องทำนองเสียดายที่หล่อนมีแฟนแต่อีธานไม่ใช่แฟนหล่อนสักหน่อย!
“อย่าไปสนใจเลย มานั่งพักเถอะ พี่สั่งฟรุ๊ตพั้นซ์ให้อีกเดี๋ยวเขาคงเอามาเสิร์ฟ”
“ขอบคุณค่ะ ไม่เห็นต้องลำบากเลย”
“พี่เต็มใจครับ”
“ค่ะ”
“โอ๊ย! น้ำแก้วละไม่กี่ดอลฯ อย่าเกรงใจเลยพาย เป็นฉันหน่อยไม่ได้จะชวนไปช็อปปิ้งแล้วขนเอาทั้งร้านให้ขนหน้าแข้งร่วงซะเลย” เลตติเซียพูดอย่างหมั่นไส้หนุ่มเพลย์บอยที่เริ่มเดินหน้าจีบณัฐชาตั้งแต่วันแรกที่ได้เห็นหน้า แต่กลับได้รับมะเหงกเขกหน้าผากเต็มๆ
“พูดมาก”
หล่อนหน้ามุ่ยลูบหน้าผากปอยๆ ย่นจมูกใส่ “อย่างนี้แหละนะ มีสาวใหม่แล้วลืมน้อง”
“ลืมที่ไหน พี่ก็สั่งมาให้ทั้งสองคนนั้นแหละ นู้นไง เด็กยกมาเสิร์ฟแล้ว เชิญดื่มให้ฉ่ำปวดเลยนะครับแม่ดาราใจน้อย” อีธานชี้นิ้วไปให้เลตติเซียมองตาม
“เย้! ขอบคุณค่ะ” ดาราสาวดีอกดีใจรับฟรุ๊ซพั้นซ์แสนอร่อยมานั่งดื่มข้างๆ กับเพื่อนสาวตัวบางที่ทำลังถ่ายเซลฟี่ภาพหน้าสดเปียกน้ำอันใสวิ๊งของตนเอง เห็นอย่างนั้นเลตติเซียกระตือรือร้นขอเข้ากล้องด้วยกลายเป็นมหกรรมถ่ายรูปคู่อย่างสนุกสนาน อีธานเองเห็นเข้าก็ขอมีส่วนร่วมทำให้ในรูปติดเขาไปอย่างช่วยไม่ได้ ทุกคนดูมีความสุขยกเว้นเพียง นิโคลัส ธอร์ตัน คนเดียวเท่านั้นที่เอาแต่มองตาขวางแต่ไม่สนใจไม่อยากมีส่วนร่วม
นิโคลัส อีธาน เลตติเซียมารถยนต์คนละคันทำให้ณัฐชาต้องกลับบ้านด้วยรถคันเดียวกับนิโคลัส บนรถยนต์เงียบสงัดข้างหล่อนเป็นสารถีหนุ่มจอมกวนโอ๊ย เขาไม่พูดไม่จาตั้งแต่ออกจากสปอร์ตคลับส่งผลให้บรรยากาศในรถยนต์ค่อนข้างจะอึดอัด เสียดายที่แบตโทรศัพท์ของหล่อนเหลือไม่ถึงสิบห้าเปอร์เซ็นก็เลยไม่ได้เอามาเล่นฆ่าเวลา พอนานเข้าใกล้จะเคลิ้มหลับจู่ๆ คนเย็นชาก็ถามขึ้นไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
“ชอบอีธานไหม”
“คะ?”
“พี่ถามว่าพายชอบอีธานไหม มองออกหรือเปล่าว่ามันชอบอยากจีบไปทำเมีย”
“พี่นิค! ไม่จำเป็นต้องพูดจาขวานผ่าซากแบบนี้ก็ได้ค่ะ ส่วนพี่อีธานจะชอบหรือไม่ชอบ พายไม่สนใจ รู้แค่พายไม่ได้ชอบพี่อีธาน” ณัฐชาหน้าแดงก่ำมองค้อนคนขวานผ่าซากก่อนให้คำตอบในสิ่งที่เขาถามด้วยกิริยาเชิดปลายคางประกอบ เชิดสูงพลางปรายสายตามองชายหนุ่มอย่างจิกๆ แต่หล่อนไม่ทันคิดไปถึงความหมายเชิงลึกของคำตอบนั้นที่เปรียบเสมือนดาบสองคม
“พูดแบบนี้แปลว่ายังชอบพี่เหมือนเดิมสินะ” ยิ้มหน้าตาระรื่นผิวปากยั่วยวนแม่สาวช่างตื้อ
“ไม่รู้ค่ะ! แต่พายว่าพี่นิคอย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย”
“แทนที่จะปฏิเสธแต่กลับตอบว่าไม่รู้ หึหึ”
“ฮื่อ พี่นิคอะ!” หญิงสาวเขินอายทำแก้มป่องปากยื่นอย่างคนเอาแต่ใจ
“พี่นิคอะ” เขาดัดเสียงเล็กเลียนแบบ
“พี่นิคบ้า!” หญิงสาวมองค้อนเสมองนอกกนะจกรถเห็นสภาพท้องถนนกับห้างร้านต่างเรียงรายของข้างทางแล้วพลันนึกออกว่าตรงนี้เป็นย่านศูนย์การค้าในกลางเมืองจึงหันดวงหน้าสวยไปทางสารถีหนุ่ม “พี่นิคคะ เมื่อเช้าเลตตี้เคยพาขับรถผ่านโซนนี้แต่ไม่ได้จอด รบกวนพี่นิคช่วยจอดตรงร้านหัวมุมให้ทีนะคะ พายอยากซื้อของ”
“พี่รีบ” ลอยหน้าลอยตาตอบเฉยเลย
“ว่าแล้วเชียวว่าพี่นิคต้องมามุกนี้ รบกวนจอดค่ะ ถ้ารีบก็ขอเชิญกลับก่อนได้เลย แต่พายขอไม่รับปากนะคะว่าจะไม่ฟ้องคุณย่า” ณัฐชาหัวเราะหึๆ ในลำคอ แน่นอนว่าถ้าคุณย่ารู้เรื่องนี้เข้าเขาต้องโดนด่าหูฉีกแน่ หล่อนเลิกคิ้วขึ้นสูงยียวนอารมณ์สลับกระพือขนตาหยอกเย้า แล้วดูหน้าเขาสิ... กัดฟันกรอดๆ กลั้นโทสะ ตลกชะมัด!
“ร้ายกาจนักนะ!”
“ไม่ร้ายกาจอะไรมากมายหรอกค่ะ พายแค่รู้จักใช้ประโยชน์อำนาจที่มีในมือ”
นิโคลัสเหยียบคันเร่งเพิ่มความเร็วขึ้นอีกตั้งใจกวนให้กลัวแต่หล่อนกลับนั่งตัวตรงสง่างามปานหงส์ฟ้าไม่มีท่าทีเกรงกลัวความเร็วแต่อย่างใด กระทั่งรถคันหรูจอดสนิทริมฟุตปาธต่อท้ายรถคันอื่นที่จอดเรียงรายยาวเหยียด “เชิญครับคุณผู้หญิง”
“ขอบคุณค่ะคุณผู้ชาย”
หล่อนยิ้มหวานขอบคุณเขาเสียงสดใส ปลดเข็มขัดนิรภัยออกก่อนกระชากกระเป๋าใบสวยติดมือ เปิดประตูออกกว้างเหวี่ยงเท้าเรียวทั้งสองข้างลงจากรถเดินบนส้นสูงด้วยกิริยาสง่างามบิดเอวอ้อนแอ้นสวยงามเรียกสายตาจากใครหลายคนในบริเวณนั้นให้หันมองมาแต่หล่อนไม่มีอารมณ์สนใจจึงหยิบแว่นดำมาสวมอำพราง ณัฐชาเดินกรีดกรายเข้ามายังร้านขายเสื้อผ้ากึ่งขายชุดชั้นในสุภาพสตรีเพื่อหาซีทรูสำหรับใส่นอน ตอนแรกหล่อนคิดว่าที่ซีแอตเทิลคงจะหนาวเลยไม่ได้เตรียมมาแต่พอมาอยู่เข้าจริงๆ กลับรู้ว่าอากาศไม่ได้หนาวอีกทั้งในห้องนอนหล่อนก็มีฮีตเตอร์เพิ่มความอบอุ่นฉะนั้นหล่อนจึงอยากนอนหลับฝันดีด้วยชุดนอนที่ตนเองโปรดปราณ
- ผู้เขียน
