บทที่ 4 (3)

1128 คำ
หล่อนรู้สึกมันเขี้ยวจึงชกกำปั้นใส่หัวไหล่กำยำเปรี้ยงใหญ่ก่อนยกมือเช็ดปากตัวเองและมันบ้ามากที่อีธานก็รีบยกมือเช็ดตามเพราะคิดว่าน้ำลายตัวเองไหล ก่อนมารู้ตัวว่าถูกหลอกเลยต้องรีบยกมือเสยผมแก้เก้อแกล้งโวยวายกลบเกลื่อนความหื่น “ตีพี่ทำไมยัยเลตตี้” “ตีเตือนไงคะ พี่อีธานรีบฆ่างูบนหัวตัวเองด่วนเลย ไม่เห็นเหรอว่าพายเขาไม่กล้าเข้ามา” “อ้าว เป็นเพราะพี่หรอกเหรอ” “ยังมีหน้ามาถามอีก! พี่อีธานน่ะมองพายปานจะกลืนกินทั้งยังกลืนน้ำลายเสียงดังอึกๆ ถ้าอยากแอ้มก็ต้องจริงใจกับเพื่อนเลตตี้ก่อน จากนั้นก็จีบ ไม่ใช่มาทำแบบนี้ ไม่มีมารยาทเลยจริงๆ ชิ!” “เฮ้! ได้ทีด่าใหญ่เลยนะ หูเลตตี้เพี้ยนแล้ว พี่ เอ่อ... ไม่ได้กลืนน้ำลายซะหน่อย” ชายหนุ่มเถียงข้างๆ คูๆ เอนกายลงนอนแต่ดวงตาคมกริบภายใต้แว่นสีชายังมองไปทางสาวร่างบางตาไม่กะพริบ ผู้หญิงลูกครึ่งคนนั้นสวยหวานบาดใจเขาชะมัด ยิ่งรู้ว่าหล่อนจะมาทำงานในฐานะเลขาของเพื่อนสนิทก็ยิ่งได้ใจอยากตีสนิทหล่อนให้เร็วที่สุด “ยัยเลตตี้!” ครั้งนี้ณัฐชาเรียกเสียงดังกว่าเดิมแต่ยังอยู่ในระดับที่เบามาก กระทั่งเลตติเซียหันมามองหล่อนจึงพูดช้าๆ ชัดๆ ให้อ่านปากตาม “ช่วยหยิบ ผ้า-เช็ด-ตัว มาให้ฉันหน่อย” “ไม่ได้ยิน ช่วยเดินเข้ามาพูดใกล้กว่านี้ได้ไหม” เลตติเซียร้องบอกยันกายลุกขึ้นตั้งใจจะเดินไปหาเพื่อนสาวแต่ทว่าเสียงทุ้มนุ่มของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “พายอยากได้ผ้าเช็ดตัวน่ะ” “อ๋อ...” พยักหน้ารับอย่างเพิ่งเข้าใจ ชะงักงันรีบหันไปมองคนพูดแล้วต้องเบิกตากว้างเพราะนิโคลัสเป็นคนพูด “อ้าว พี่นิคมาตั้งแต่ตอนไหนคะ” “เมื่อกี้” ตอบเพียงเท่านั้นเขาทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิม เดินมาหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเอาไปให้สาวร่างบางที่กำลังยืนตัวเกร็งห่อไหล่ปิดบังเนื้อตัวตนเอง ชายหนุ่มในชุดกางเกงว่ายน้ำตัวเดียวกวาดสายตามองผิวขาวเนียนของคนโปรดคุณย่าด้วยสายตาเฉยชา แต่ว่าในใจกลับร้อนระอุ ผิวหล่อนสวย ขาว เนียน ดูท่าทางน่าจะลื่นจับจูบเพลินใจ เขาอยากจูบหล่อนแทบบ้าไม่รู้ทำไม เมื่อคืนหล่อนแกล้งเขาให้เล่นกีต้าร์จนปวดข้อมือไปหมดอีกทั้งต้องปั่นจักรยานผ่านความมืดไปส่งคนถึงบันไดในคฤหาสน์อีก แต่ที่ร้ายกว่านั้นคือหล่อนแอบฉวยกุ๊ดไนท์คิสไปจากเขา! ณัฐชาเห็นสายตาเรียบเฉยทว่าร้อนแรงของนิโคลัสแล้วอดรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ไม่ได้ อยากหายตัวไปจากตรงนี้ตอนนี้เสียเลย “ผ้าเช็ดตัว รับไปสิ” “ขอบคุณค่ะ” “แล้วทีหลังถ้าอายมากก็ไม่ต้องใส่หรอกไอ้บิกินีเนี่ย เนื้อผ้ามีนิดเดียวปิดบังหน้าอกไม่หมดมั้งนั้น” พูดไม่พอแต่กวาดสายตาคมวาววับมองเรือนร่างบางทว่าไม่ได้จาบจ้วงเกินไป “พี่นิค! ว่าแต่พายหื่น ตัวเองก็หื่นเหมือนกันแหละ คราวก่อนพายดูหน้าอกพี่นิคคราวนี้พี่นิคแอบดูหน้าอกพาย ถือว่าหายกันแล้วกันนะคะ” หล่อนยิ้มหวานขยิบตาให้ชายหนุ่มที่อ้าปากค้าง ไม่มีอะไรจะเถียงต่อ ชิ! คิดว่ามาหื่นใส่แล้วจะทำให้หล่อนกลัวเหรอ ไม่มีทางหรอก! ณัฐชาใช้ผ้าเช็ดตัวคลุมหัวไหล่เดินบิดสะโพกอ้อนแอ้นกลับมาหาเลตติเซีย “ขอโทษทีที่มาช้านะ” “จ้า ไม่เป็นไร แต่เมื่อกี้คุยอะไรกับพี่นิคเหรอเขาถึงได้ทำหน้าบึ้งเหมือนหมีกินผึ้งแบบนั้น” เลตติเซียเสมองหน้าพี่ชายในเครือญาติแล้วขนลุก พลางตีมือแปะๆ ลงเปลอาบแดดให้หญิงสาวนั่งลงก่อนหยิบโลชั่นกันแดดมาเทใส่มือ “ไม่มีอะไรหรอก พวกเรามักจะทักทายด้วยการลับฝีปากกันเสมอ” “อะไรกัน ยังทะเลาะกันเหมือนตอนเด็กๆ ไม่มีผิดทั้งที่แต่ละคนก็โตมากแล้วแท้ๆ” ดาราสาวจับผ้าเช็ดตัวออกให้ณัฐชาถือไว้ก่อนละเลงทาทั่วแผนหลังขาวเนียน ไม่วายเอียงหน้ากลับไปยักคิ้วให้อีธานที่กำลังมองมาด้วยความอิจฉาตาร้อน แล้วยิ้มหวานให้พี่ชายอีกคนที่เดินอ้อมไปนั่งบนเปลอาบแดดถัดจากอีธาน สองหนุ่มอยู่ในชุดวางน้ำกางเกงตัวเดียวมีหุ่นล้ำมาดแมนไม่แพ้กันทั้งคู่ “แค่ขำๆ เท่านั้น” “จ้า” ณัฐชาหยิบโลชั่นกันแดดขวดเดียวกันมาเทแล้วลูบไล้ไปตามท่อนแขนท่อนขาตนเองโดยไม่รู้เลยว่ากิริยานั้นยั่วยวนอารมณ์ผู้ชายเย็นชาบางคนมากแค่ไหน หล่อนมัวแต่คิดอะไรเพลินๆ คนเดียวจึงไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองใครลูบไล้จากต้นขาเรียวยาวลงไปถึงปลีน่อง “ฉันลงไปว่ายน้ำสักหน่อยดีกว่า เธอรีบตามมานะ” “จ้ะ” ลูกครึ่งสาวเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงเพรียวของดาราสาวที่มองมุมไหนก็สวยมุมนั้น ดูสิ คนรอบสระทั้งชายทั้งหญิงหันมองเลตติเซียเป็นตาเดียวบางคนถึงกับยกมือปิดปากดีใจที่ได้เจอดาราในดวงใจ แต่ดีหน่อยที่ไม่มีใครเข้ามารบกวนหรือเข้ามาขอถ่ายรูปเพราะเป็นกฎของสปอร์ตคลับที่มีจุดหมายเพื่อเน้นความเป็นส่วนตัวให้แก่สมาชิกที่เข้ามาใช้บริการทุกคนและที่นี่เป็นสถานที่เดียวที่ปลอดปาปารัสซี่อย่างแท้จริง เผลอมองหลายนาทีพอมารู้ตัวหล่อนก็รู้สึกขัดๆ เขินๆ ที่ต้องนั่งอยู่กับผู้ชายสองคนแม้จะมีเปลอาบแดดว่างเปล่าของเลตติเซียคั่นกลางแต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยจึงคิดว่าเสแสร้งมองวิวไปสักสิบนาทีให้เนื้อครีมซึมเข้าผิวสักหน่อยแล้วตามเลตติเซียลงสระไปดีกว่า ทว่าผ่านไปเพียงไม่ถึงห้านาทีต้นแขนของตนเองก็ถูกสะกิด พอหันกลับไปมองก็เห็นอีธานยื่นน้ำแก้วสีชมพูมาให้ “น้ำสำหรับคนสวยครับ” “ขอบคุณค่ะ” หล่อนยิ้มตาหยีชอบสีสันของแก้วน้ำที่เขายื่นมาให้อีกทั้งชอบการตกแต่งที่มีมะนาวฝานกับลูกเชอร์รี่ประดับบนขอบแก้ว ใช้มือหนึ่งจับผ้าเช็ดตัวปิดบังหน้าอกไว้ก่อนใช้มือข้างว่างยกแก้วขึ้นมาชิมรสผ่านหลอดสีน้ำตาลเข้ม เพียงปลายลิ้นรับรสได้หล่อนรู้สึกเหมือนได้กินน้ำผลไม้รวมอย่างไรอย่างนั้น
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม