"หวาน มึงเลิกกับมันยังกูถามว่ามึงเลิกกับไอ้เอ็มยัง!"
"อย่าเพิ่งมาถามได้ป่ะ" ฉันหันไปพูดกับนิยมที่เดินตามมา
"ก็แค่อยากรู้ มึงทำหน้าเหมือนห่วงมัน!อย่าลืมสิว่ะตอนนี้มึงกลับมาคบกับกูแล้ว" ในเมื่อกลับมาคบกันเหมือนเดิมแล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะกลับไปหามัน
"เป็นบ้าเหรอว่ะ กูบอกตอนไหนว่าตกลงคบกับมึงแล้ว"
"หวาน!"
"ทำไม มึงคิดว่ากูจะกลับไปคบกับมึงง่ายขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ กูไม่ใช่อีโง่นะยม สันดานของมันคือไม่เคยพอ ถ้าวันไหนมึงเปลี่ยนได้จริงๆค่อยกลับมา" แค่คิดว่าจะกลับไปคบกับมันอีกครั้งก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจ แล้วถ้าหากวันหนึ่งมันไม่เปลี่ยนแล้วเป็นเหมือนเดิม อย่างวันนั้นคนที่โง่และเจ็บซ้ำสองจะเป็นใครไม่ได้เลยนอกจากฉัน ที่โง่กลับไปคบกับมันเอง
"มึงไม่ทำตามที่พูด กูเลิกกับโยเกิร์ตมึงเลิกกับไอ้เหี้ยเอ็ม" โดนต้มจนเปื้อนเลยสินะ
"มึงเลิกกับมันแล้วกูต้องกลับไปคบกับมึงเหรอ กลับไปอาบน้ำเป็นหมาตัวใหม่แล้
