บทที่ 15 กลั่นแกล้ง
[Martin Talk]
"ห้ามช้าเกินยี่สิบนาที" ผมว่าประโยคสุดท้ายจบ ก็กดวางสายจากเฟรย่า วางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะหน้ากระจก โดยที่ไอ้วิลเซอร์มันก็ก้าวขาเดินเข้ามาทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาเดี่ยว ที่ห่างจากที่ผมนั่งเล็กน้อย
"ใคร?" มันเอ่ยขึ้น ซึ่งผมก็หันไปมองหน้ามันนิ่งๆ
"อะไร"
"มึงติดใคร?" ผมเลิกคิ้วขึ้นทันที ทำไมอยู่ๆ ถึงถามผมแบบนี้วะ คนอย่างผมจะไปติดใครได้
"มึงคิดว่าหน้าอย่างกูจะติดใครเหรอวะ" ผมเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางเย้ยหยัน หยิบบุหรี่ราคาแพงที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นมาจุดสูบด้วยท่าทางนิ่งๆ โดยที่ไอ้เซอร์มันก็ยกขาขึ้นไขว่ห้างมองหน้าผมนิ่งๆ เช่นกัน
"ไมไม่ขับรถมาเอง"
"ขี้เกียจ" ผมตอบสั้นๆ อีกอย่างผมแค่อยากกลั่นแกล้งยัยนางแบบน่ารำคาญคนนั้นเฉยๆ เพราะดูจากท่าทางที่ได้มารับมาส่งผม คงทำให้เธอหัวร้อนมาก
"เหรอ"
"มึงมาจับผิดเหี้ยไรกู" ผมพ่นควันบุหรี่สีขาวให้ลอยคลุ้งออกจากปาก หันไปมองหน้าไอ้ว
