#2 ความลับของหมวย
904 คำ
หมวย สาวสวยสุดแสบเมื่อสมัยเรียนมหา’ลัย เป็นหนึ่งในกลุ่มควีนที่แรดร่านและยั่วยวนผู้ชายไปทั่ว แต่ไม่ใช่ว่าใครจะเข้ามาขอขย่มเธอก็ได้ ผู้ชายโชคดีที่ถูกเธอเลือกเป็นคู่ขาก็มักจะต้องมีดีกรีเป็นเดือนเด่นด้วยเหมือนกัน
หลังจากเรียนจบได้ไม่กี่ปีก็ถูกจับแต่งงานกับลูกชายของครอบครัวที่สนิทกันกับพ่อแม่ของเธอ แน่นอนว่าสามีของเธอก็เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี แต่บ้างานและมีชีวิตที่เรียบง่ายเกินไป จนอดีตควีนจอมยั่วอย่างเธอทนไม่ไหว
ด้วยความที่สามีต้องออกไปทำงานบริษัททุกวัน และตัวหมวยเองก็อยู่เฝ้าร้านขายของคนเดียวทั้งวันจนเหี่ยวเฉา จึงทำให้เธอต้องหาสีสรรชีวิตเผ็ดๆ มาเติมให้กลับมามีไฟอีกครั้ง
บ่ายสองโมงของวันร้อนๆ วันหนึ่ง หมวยนั่งชันศอกเท้าคางอยู่ในร้านที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ ตามองนาฬิกาอย่างเซ็งๆ จนกระทั่งเสียงกระดิ่งที่ประตูเปิดออก
กริ้งงงง~
หนุ่มน้อยหน้าตาสะอาดสะอ้านเดินเข้ามาในร้าน เธอมองเขากะดูอายุคร่าวๆ น่าจะเข้าเรียนมหา'ลัยแล้ว ท่าทางหนุ่มดูมีพิรุธลุกลี้ลุกลนทำเป็นเลือกมองของชิ้นนั้นทีชิ้นนี้ทีและแอบเหลือบมองหมวยเป็นพักๆ ทำให้เธอยิ้มแล้วมองตามอย่างช่วยไม่ได้
"ถุงยางอยู่ที่ชั้นด้านหน้านี้ค่ะน้อง" เธอตะโกนลั่นบอกเขาเพื่อหวังจะหยอกล้อ
"มะ.. ไม่ใช่ครับ ไม่ได้จะซื้อถุงยางครับ" เขาเลิกลักรีบตอบแล้วขยับตัวเดินเข้ามาหา
"อ้าววว.. เห็นท่าทางแบบนั้น ก็คิดว่ามาหาซื้อของไปใช้" เธอมองยั่วหนุ่มน้อยใช้สายตาแทะโลมเขาไปทั้งตัว
"เปล่าครับ… ผมยังไม่มีแฟน"
"งั้นนนน แล้วมาหาซื้ออะไรล่ะจ๊ะ"
เขาดูแบ่งรับแบ่งสู้ตัดสินใจยื่นแบมือที่มีเงินอยู่ให้เธอแล้วก้มหัวพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเครือ…
"เวลาบ่ายสองโมง… เงิน 77บาท… ผมมา… มาขอซื้อของหลังร้านครับ"
หมวยนั่งนิ่งเมื่อได้ยินคำพูดเขา ถอนใจแล้วถามต่อ
"เฮ้ออออ ไปได้ยินข่าวลืออะไรแย่ๆ มาอีกแล้วสินะ…"
"ข่าวลือเหรอครับ!" เขาสะดุ้งรีบเงยหน้าขึ้นมาพูด
"อืม เธอโดนแกล้งแล้วล่ะ"
"ตะ.. แต่เห็นว่ามีคนเคยทำแล้วได้……"
เด็กหนุ่มมองหน้าหมวยใจเต้นแรงจนหน้าแดงไปหมด ท่าทีของเขาที่เขินอายต่อเสน่ห์ของเธอทำให้หมวยสนใจรู้สึกอยากจะเล่นด้วยจนเผลอยิ้มออกมาและอดที่จะแกล้งเขาต่อไม่ไหว
เธอโน้มตัวเข้าไปหาเขาใกล้ๆ จนกลิ่นหอมจากเนื้อสาวใหญ่เตะเข้าจมูกหนุ่มน้อยทำเอาเขาสติแตกกระเจิง
"เคยได้อะไร… บอกน้ามาชัดๆ อีกที ข่าวลือนั่นมันบอกว่ายังไง… น้าไม่ว่าอะไรหรอก พูดออกมาเลย"
"เขาบอกว่า… เวลาบ่ายสองโมง ถ้ายื่นเงิน 77บาทให้เจ้าของร้านคนสวย แล้วบอกว่าขอซื้อของหลังร้าน… คุณน้าจะช่วยเปิดซิงให้"
..
…
หาาาา!!!
เพื่อนสาวอีกสามคนอุทานตกใจพร้อมกันกับเรื่องเล่าของหมวย
"ข่าวลือบ้าอะไรวะ! ใครเป็นคนปล่อย" เจนตกใจถามด้วยความสงสัย
"......กูปล่อยเองแหละ" หมวยตอบออกมาหน้าตาเฉย
เจนระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่นในขณะที่เพื่อนอีกสองคนนั่งฟังอ้าปากค้าง
"อีนี่!! กูว่าแล้ว มันยังไม่ทิ้งลาย! ฮ่าๆๆ"
"ก็เออดิ นั่งเฝ้าร้านทั้งวันมันเหงานี่หว่า กูเลยหาอะไรทำฆ่าเวลาเล่นๆ แล้วดันเวิร์คซะด้วย มีหนุ่มๆ มากหน้าหลายตามาให้เลือกถึงที่ สบายจะตาย"
"แล้วถ้าเจอแบบโหดๆ มามึงทำไงวะ"
"เห็นงี้กูก็เลือกเป็นนะมึง ใครทรงไม่ดีหรือไม่ผ่านสเปค กูก็แค่ด่ากราดไล่ออกร้านแค่นั้น"
"เออฉลาดว่ะ... แต่ค่าตัวมึง... 77บาทเนี่ยนะ?"
"แพงกว่านี้กูกลัวไม่มีคนซื้อ ฮ่าๆๆๆ"
ทุกคนต่างหัวเราะงอหายกับความคิดสุดแสบของหมวย พอช่วยกันยกแก้วดื่มจนหมดรอบก็เค้นให้หมวยเล่าเรื่องต่อ
"กฎของกูก็ง่ายๆ เลือกเฉพาะเด็กมหา'ลัย รูปร่างหน้าตาดี ขี้อาย ยิ่งใครเขินตอนมองหน้ากูนะ... หูยยยย เห็นแล้วยิ่งอยากจะแกล้งเอาให้หลงไปเลย... เออ แล้วก็ต้องซิงด้วย"
"โหหห เพื่อนกู เดี๋ยวนี้รสนิยมมึงเปลี่ยนนะ กลายเป็นคุณครูให้หนุ่มน้อยมาขอขึ้นซะแล้วเหรอ"
"พอโตขึ้นอะไรๆ ก็เปลี่ยนอะนะ มึงลองดูเหอะ สายตาหนุ่มวัยรุ่นที่เค้าอยากได้มึงจนตัวสั่นนี่ล่ะ โคตรดี!"
"จ้าๆ แม่ครูใหญ่ ไว้ว่างๆ กูอาจจะไปช่วยมึงสอนเด็กๆ นะ"
"ฮ่าๆๆ พอเลยอีเจน ถ้ามึงไปมีหวังกวาดเด็กกูหมดทั้งซอย"
"มึงนี่นะ! พูดเกินไปมั้ย กูเพื่อนมึงนะ... ต่อๆ เรื่องเด็กคนนั้น ตกลงมึงให้ขึ้นรึเปล่า"
"ให้ขึ้นรึเปล่าเหรอ... หนุ่มซิง... หน้าตาสะอาด... ขี้อาย... แค่โดนกูกระซิบเป่าใส่เบาๆ ก็ตื่นเต้นจนตัวสั่น... หูยยยย พวกมึงคิดว่าจะรอดมั้ยล่ะ"
- ผู้เขียน
